L'orage - Georges Brassens

Parlez-moi de la pluie et non pas du beau temps

Le beau temps me dégoute et m’fait grincer les dents

Le bel azur me met en rage

Car le plus grand amour qui m’fut donné sur terr'

Je l’dois au mauvais temps, je l’dois à Jupiter

Il me tomba d’un ciel d’orage

Par un soir de novembre, à cheval sur les toits

Un vrai tonnerr' de Brest, avec des cris d’putois

Allumait ses feux d’artifice

Bondissant de sa couche en costume de nuit

Ma voisine affolée vint cogner à mon huis

En réclamant mes bons offices

«Je suis seule et j’ai peur, ouvrez-moi, par pitié

Mon époux vient d’partir faire son dur métier

Pauvre malheureux mercenaire

Contraint d’coucher dehors quand il fait mauvais temps

Pour la bonne raison qu’il est représentant

D’un' maison de paratonnerres "

En bénissant le nom de Benjamin Franklin

Je l’ai mise en lieu sûr entre mes bras câlins

Et puis l’amour a fait le reste

Toi qui sèmes des paratonnerr’s à foison

Que n’en as-tu planté sur ta propre maison

Erreur on ne peut plus funeste

Quand Jupiter alla se faire entendre ailleurs

La belle, ayant enfin conjuré sa frayeur

Et recouvré tout son courage

Rentra dans ses foyers fair' sécher son mari

En m’donnant rendez-vous les jours d’intempérie

Rendez-vous au prochain orage

A partir de ce jour j’n’ai plus baissé les yeux

J’ai consacré mon temps à contempler les cieux

A regarder passer les nues

A guetter les stratus, à lorgner les nimbus

A faire les yeux doux aux moindres cumulus

Mais elle n’est pas revenue

Son bonhomm' de mari avait tant fait d’affair’s

Tant vendu ce soir-là de petits bouts de fer

Qu’il était dev’nu millionnaire

Et l’avait emmenée vers des cieux toujours bleus

Des pays imbécil's où jamais il ne pleut

Où l’on ne sait rien du tonnerre

Dieu fass' que ma complainte aille, tambour battant

Lui parler de la pluie, lui parler du gros temps

Auxquels on a t’nu tête ensemble

Lui conter qu’un certain coup de foudre assassin

Dans le mill' de mon coeur a laissé le dessin

D’un' petit' fleur qui lui ressemble

Жақсы ауа-райы емес, жаңбыр туралы айтыңыз

Жақсы ауа-райы мені жиіркендіреді және мені тітіркендіреді

Әдемі көкшіл мені ашуландырады

Өйткені маған жер бетінде берілген ең үлкен махаббат

Мен ауа-райының қолайсыздығына қарыздармын, мен оны Юпитерге қарыздармын

Ол маған дауылды аспаннан түсті

Қарашаның кешінде төбелерде мініп

Бресттен нағыз күн күркіреуі, сасық айқайлар

Оның отшашуын жақты

Түнгі костюммен төсегінен секірді

Абыржыған көршім есігімді қақты

Менің жақсы кеңселерімді талап ету арқылы

«Мен жалғызбын және қорқамын, маған ашыңыз, өтінемін

Күйеуім енді ғана ауыр жұмысын істеп кетті

Байғұс байғұс жалдамалы

Ауа-райы қолайсыз кезде далада ұйықтауға мәжбүр

Оның өкілі болғаны үшін жақсы себеп

«Найзағайлар үйінен»

Бенджамин Франклиннің есіміне бата беру арқылы

Мен оны ерке қолдарымның арасына қауіпсіз жерге қойдым

Содан кейін махаббат қалғанын жасады

Найзағайларды көп еккен сендер

Неге өз үйіңізге біраз отырғызбадыңыз?

Бұдан артық қателік болуы мүмкін емес еді

Юпитер тыңдау үшін басқа жерге кеткенде

Сұлулық, ақыры өз қорқынышын жеңді

Және барлық батылдығын қалпына келтірді

Күйеуін кептіру үшін үйлеріне оралды

Ауа-райының қолайсыз күндерінде кездесуді белгілеу арқылы

Келесі дауылда кездескенше

Сол күннен бастап мен ешқашан төмен қараған емеспін

Мен уақытымды аспанға шолумен өткіздім

Бұлттардың өтіп бара жатқанын көру үшін

Стратусты қарау, нимбусты қарау

Кішкене жинақта көзді жасау үшін

Бірақ ол қайтып келмеді

Оның ақкөңіл күйеуі қаншама кәсіппен айналысты

Сол түнде темірдің кішкене бөліктерін сатты

Оның миллионер болғанын

Және оны мәңгі көк аспанға апарды

Ешқашан жаңбыр жаумайтын ақымақ елдер

Найзағай туралы ештеңе білмейтін жерде

Құдай шағымымды кетірсін, барабан соғу

Жаңбыр туралы айт, ауа-райының қолайсыздығы туралы айт

Біз сенің басыңды кіммен бірге көтердік

Оған бір кісі өлтіруші бір көргеннен жақсы көретінін айт

Жүрегімнің диірменінде сурет қалдырды

Оған ұқсайтын «кішкентай» гүлден