Fernande - Georges Brassens

Une manie de vieux garon

Moi j’ai pris l’habitude

D’agrmenter ma sollitude

Aux accents de cette chanson

Quand je pense Fernande

Je bande, je bande

Quand j' pense Felicie

Je bande aussi

Quand j' pense Lonor

Mon dieu je bande encore

Mais quand j' pense Lulu

L je ne bande plus

La bandaison papa

A n' se commande pas

C’est cette mle ritournelle

Cette antienne virile

Qui retentit dans la gurite

De la vaillante sentinelle

Afin de tromper son cafard

De voir la vie moins terne

Tout en veillant sur sa lanterne

Chante ainsi le gardien de phare

Aprs la prire du soir

Comme il est un peu triste

Chante ainsi le sminariste

A genoux sur son reposoire

A l’Etoile o j’tait venu

Pour ranimer la flamme

J’entendis mus jusqu’au larmes

La voix du soldat inconnu

Et je vais mettre un point final

A ce chant salutaire

En suggrant au solitaire

D’en faire un hymme national

Ескі баланың маниясы

Мен үйрендім

Жалғыздығымды арттыру үшін

Осы әннің штаммдарына

Мен Фернанды ойлаған кезде

Мен қиынмын, мен қиынмын

Мен Фелиси ойлаған кезде

Мен де қиынмын

Мен Лонорды ойласам

Құдай-ау, мен әлі қиынмын

Бірақ мен Лулу туралы ойласам

Мен енді қатты қиналмаймын

Әке таңғышы

A тапсырыс беруге болмайды

Бұл ескі рефрень

Бұл күшті антифон

Бұл гуритте естіледі

Батыл күзетшіден

Оның тарақанын алдау үшін

Өмірді аз көңілсіз көру үшін

Оның шамын бақылап тұрғанда

Сонымен маяк сақтаушы ән айтады

Ақшам намазынан кейін

Қандай өкінішті

Сонымен семинарист әнін айтыңыз

Оның құрбандық үстелінде тізе бүгіп

Мен келген жұлдызда

Жалынды қайта жағу үшін

Мен көз жасыма дейін мұс естідім

Белгісіз солдаттың дауысы

Ал мен нүкте қоямын

Осы пайдалы әнге

Жалғыз адамға ұсыну арқылы

Оны ұлттық әнұранға айналдыру