Не отвечай - Гарик Сукачёв

Лбом в снег, щекой на рельс,

День шёл, два спал, три выл, не лезь.

Лестницей шпал, всё вкривь, как есть.

Лет не считал, всей кровью губ вмерзая в рельс.

И даль не та, и грусть.

Встаю, где спал.

Где встал, валюсь.

Время без ног, с ногами дрянь.

Свист, это вдох, по венам ток, забудь, не встань.

Пыль слов, нет снов, тень лет.

День дрём, два пьём, три рвём, но прём.

Что ни вопрос, один ответ.

Давай умрём, одни вдвоём, одни…

Путь был, но пыл стёрт в пыль,

В день встал, в два встыл, в три всё забыл,

Камни во рту, червяк в уме,

Вижу плиту, где я под ней, где ты на мне.

Қарда маңдай, рельсте бет,

Күн өтті, екі ұйықтады, үш жылады, барма.

Шпалдардың баспалдақтары, бәрі кездейсоқ, дәл солай.

Мен жылдарды санамадым, ернімді бүкіл қанмен рельске мұздаттым.

Ал қашықтық бірдей емес, қайғы.

Мен ұйықтаған жерде тұрамын.

Қай жерде тұрсам, құлаймын.

Аяқсыз уақыт, аяқпен қоқыс.

Ысқыр, бұл тыныс, тамыр арқылы ағып жатыр, оны ұмыт, тұрма.

Сөздің шаңы, арман жоқ, жылдардың көлеңкесі.

Бір күн ұйықтаймыз, екі ішеміз, үшеуміз жыртамыз, бірақ болды.

Қандай сұрақ болса да, бір жауап.

Өлейік, бірге жалғыз, жалғыз...

Жол болды, бірақ жалын шаңға айналды,

Түсте тұрдым, екіде тұрдым, үште бәрін ұмыттым,

Аузында тас, санада құрт,

Мен пешті көремін, мен оның астындамын, сен менің үстімдесің.