Колечки - Гарик Сукачёв

Годы такие неправые,

Годы такие дебелые.

Кому-то колечки на правые,

Кому-то колечки на левые.

Слезами девчёнки умоются,

Мальчики быстро состарятся,

А бабки вовек не отмолятся,

А мамки вовек не отмаятся.

Сядут в вагоны зелёные,

Только версты перекатные

Взгляды запомнят влюблённые,

Или вовек безвозвратные.

А дома всё будет по прежнему,

Те же друзья да товарищи,

Только уже неизбежно им Воют стальные пожарища.

Только уж тем, кто остался жив,

Взглядом прочёсывать местности.

Лес называя зелёнкою,

Видя родные окресности.

Лес обзывая зелёнкою,

Видя родные окресности.

Годы такие дебелые,

Годы такие неправые.

Кому-то колечки на левые,

Кому-то колечки на правые.

Жылдар өте қате

Жылдар өте қызық.

Оң жақта біреу шырылдады,

Сол жақта біреу шырылдады.

Қыздар көз жасымен жуылады,

Жігіттер тез қартаяды

Ал әжелер ешқашан намаз оқымайды,

Ал аналар ешқашан түспейді.

Олар жасыл вагондарда отырады,

Тек тұрақсыз версттер

Ғашықтар сыртқы көріністі есте сақтайды

Немесе мәңгілік қайтарымсыз.

Ал үйде бәрі бұрынғыдай болады

Сол достар мен жолдастар,

Тек қазірдің өзінде олар еріксіз болат отты ұрады.

Тек аман қалғандар үшін

Аймақты тарауға қараңыз.

Орман жасыл деп аталады,

Туған жерді көру.

Орманды жасыл деп атайды

Туған жерді көру.

Жылдар өте нәзік

Жылдар өте қате.

Сол жақта біреу шырылдады,

Оң жақта біреу шырылдады.