Когда мы покидали свой любимый край - Гарик Сукачёв

Когда мы покидали свой родимый край

И молча уходили на восток,

Над тихим Доном, под старым кленом

Маячил долго твой платок.

Над тихим Доном, под старым кленом

Маячил долго твой платок.

Я не расслышал слов твоих, любовь моя,

Но знал, что будешь ждать меня в тоске.

Не лист багряный, а наши раны

Горели на речном песке.

Не лист багряный, а наши раны

Горели на речном песке.

Изрытая снарядами стонала степь,

Стоял над Сталинградом чёрный дым.

И долго-долго у грозной Волги

Мне снился Дон и ты над ним.

И долго-долго у грозной Волги

Мне снился Дон и ты над ним.

Сквозь бури и метелицы пришел февраль,

Как праздник, завоеванный в бою,

И вот мы снова у стен Ростова,

В родимом дорогом краю.

И вот мы снова у стен Ростова,

В родимом дорогом краю.

Так здравствуй, поседевшая любовь моя!

Пусть кружится и падает снежок

На берег Дона, на ветки клена,

На твой заплаканный платок.

На берег Дона, на ветки клена,

На твой заплаканный платок.

Опять мы покидаем свой родимый край,

Не на Восток, на Запад мы идем.

К днепровским кручам,

К пескам сыпучим,

Теперь и на Днепре наш дом.

К днепровским кручам,

К пескам сыпучим,

Теперь и на Днепре наш дом.

Туған жерді тастап кеткенде

Үнсіз шығысқа қарай кетті,

Тыныш Донның үстінде, ескі үйеңкі астында

Сіздің орамалыңыз ұзақ уақыт бойы ілінді.

Тыныш Донның үстінде, ескі үйеңкі астында

Сіздің орамалыңыз ұзақ уақыт бойы ілінді.

Сөзіңді естімедім, махаббатым,

Бірақ сен мені қиналып күтетініңді білдім.

Қып-қызыл жапырақ емес, біздің жарамыз

Олар өзен құмында өртенді.

Қып-қызыл жапырақ емес, біздің жарамыз

Олар өзен құмында өртенді.

Снарядқа толы дала ыңылдап,

Сталинградтың үстінде қара түтін болды.

Ұзақ, ұзақ уақыт бойы күшті Еділдің жағасында

Мен Дон мен сен туралы армандадым.

Ұзақ, ұзақ уақыт бойы күшті Еділдің жағасында

Мен Дон мен сен туралы армандадым.

Ақпан боран мен қарлы бораннан өтті,

Шайқаста жеңген мереке сияқты

Міне, біз тағы да Ростов қабырғаларында,

Туған өлкеде.

Міне, біз тағы да Ростов қабырғаларында,

Туған өлкеде.

Ендеше сәлем, менің ағарған махаббатым!

Қар айналып, жаусын

Дон жағасында, үйеңкі бұтақтарында,

Сенің жылап тұрған орамалыңда.

Дон жағасында, үйеңкі бұтақтарында,

Сенің жылап тұрған орамалыңда.

Туған жерді тастап қайтамыз,

Шығысқа емес, Батысқа барамыз.

Днепр тауларына,

Бос құмдарға,

Қазір біздің үй Днепрде.

Днепр тауларына,

Бос құмдарға,

Қазір біздің үй Днепрде.