Гибель «Курска» - Гарик Сукачёв

Они вышли из порта, только глянул рассвет,

Море нежилось тихим прибоем.

Только чайки л чём-то кричали им вслед,

И тревожно кружили над морем.

Лодка шла на норд-вест, на намеченный курс,

Выполнять боевую работу.

И на солнце сверкая грозным именем «Курск»,

Уходила в глубокую воду.

Чёрные ленты, а них якоря,

Любят матросы, знают моря,

Прямо за бортом в дымке морской,

За горизонтом берег родной.

Но внезапно беда, и спасения нет,

Страшный взрыв, тьма, заклинило люки,

Лишь отчаянно бьётся девятый отсек,

Издавая прощальные звуки.

Не спастись нам, ребята, больше воздуха нет,

Нас раздавит сейчас перегрузка.

Так услышьте ж, кто может, последний привет,

От матросов погибшего «Курска».

Водные толщи рушат наш борт,

Прощайте навеки, дом наш и порт,

Чайка печально над морем кружит,

Наша подлодка здесь не лежит.

Где чайка печально над морем кружит,

Наша подлодка здесь не лежит.

Передайте же волны родной стороне

И морскому андреевскому флагу,

Хоть погибли мы здесь на безжалостном дне,

Но мы помнили нашу присягу.

Передайте любимым, родным и друзьям,

Что мы отдали все наши силы.

И теперь наша лодка достанется нам,

Обелиском и братской могилой.

Наша лодка вовеки останется нам

Обелиском и братской могилой.

Чёрные ленты, а них якоря,

Любят матросы, знают моря,

Где-то за бортом в дымке морской,

За горизонтом берег родной.

Олар порттан шықты, таң атқандай болды,

Теңіз тыныш серфингте рахаттанды.

Артынан шағалалар ғана айқайлады,

Және алаңдаушылықпен теңізді айналдырды.

Қайық солтүстік-батысқа қарай бағыт алған

Жауынгерлік жұмыс жасаңыз.

«Курск» деген керемет атымен жарқыраған күнде,

Терең суға түсті.

Қара таспалар, олар якорь,

Теңізшілер жақсы көреді, олар теңіздерді біледі,

Дәл теңіздің тұманында,

Көкжиектің ар жағында туған жаға бар.

Бірақ кенеттен қиындық туындап, құтқарылу жоқ,

Жан түршігерлік жарылыс, қараңғылық, кептелген люктер,

Тоғызыншы купе ғана қатты соғады,

Қоштасу дыбыстарын шығару.

Бізді құтқармаңыздар, енді ауа жоқ,

Біз қазір шамадан тыс жүктемеден бас тартамыз.

Тыңда, кім біледі, соңғы сәлем,

Марқұм Курск теңізшілерінен.

Су массалары тақтамызды бұзады,

Мәңгілік қоштасу үйіміз бен портымыз,

Теңіз үстінде шағала мұңайып айналады,

Біздің сүңгуір қайық бұл жерде жатқан жоқ.

Шағала теңіздің үстінде мұңайып айналатын жерде,

Біздің сүңгуір қайық бұл жерде жатқан жоқ.

Толқындарды туған жеріңізге жіберіңіз

Ал теңіз Андреев туы,

Біз осында аяусыз күні өлсек те,

Бірақ біз берген антымызды есте сақтадық.

Жақындарыңызға, туыстарыңызға және достарыңызға айтыңыз,

Біз бар күшімізді бердік.

Енді біздің қайық бізге барады,

Обелиск және жаппай бейіт.

Біздің қайық бізбен мәңгі қалады

Обелиск және жаппай бейіт.

Қара таспалар, олар якорь,

Теңізшілер жақсы көреді, олар теңіздерді біледі,

Бір жерде теңіздің тұманында,

Көкжиектің ар жағында туған жаға бар.