Две судьбы - Гарик Сукачёв

Жил я славно в первой трети

Двадцать лет на белом свете - по учению,

Жил бездумно, но при деле,

Плыл, куда глаза глядели,- по течению.

Думал - вот она, награда,-

Ведь ни вёслами не надо, ни ладонями.

Комары, слепни да осы

Донимали, кровососы, да не доняли.

Слышал с берега в начале -

Мне о помощи кричали, о спасении.

Не дождались, бедолаги,-

Я лежал, чумной от браги, в отключении.

Тряханёт ли в повороте,

Завернёт в водовороте - всё исправится.

То разуюсь, то обуюсь,

На себя в воде любуюсь - очень нравится.

Берега текут за лодку,

Ну а я ласкаю глотку медовухою.

После лишнего глоточку

Глядь - плыву не в одиночку,- со старухою.

И пока я удивлялся,

Пал туман и оказался в гиблом месте я,-

И огромная старуха

Хохотнула прямо в ухо, злая бестия.

Я кричу,- не слышу крика,

Не вяжу от страха лыка, вижу плохо я,

На ветру меня качает...

- Кто здесь?- Слышу - отвечает: - Я, Нелёгкая!

Брось креститься, причитая,-

Не спасёт тебя святая богородица:

Тот, кто руль и вёсла бросит,

Тех Нелёгкая заносит - так уж водится!-

Я впотьмах ищу дорогу,

Медовухи понемногу - только по сто пью,-

А она не засыпает,

Впереди меня ступает тяжкой поступью.

Вон, споткнулась о коренья,

От такого ожиренья тяжко охая.

И у неё одышка даже,

А заносит ведь - туда же, тварь нелёгкая.

Вдруг навстречу нам - живая,

Хромоногая, кривая, морда хитрая.

И кричит: - Стоишь над бездной,

Но спасу тебя, болезный, слёзы вытру я!-

Я спросил: - Ты кто такая?-

А она мне: - Я Кривая, - воз, мол, вывезу,-

- И хотя я кривобока,

Криворука, кривоока,- я мол вывезу!

Я воскликнул, наливая:

- Вывози меня, Кривая!

Я на привязи!

Я тебе и шбан поставлю,

Кривизну твою исправлю - только вывези!

И ты, маманя, сучья дочка,

На-ка выпей полглоточка - больно нервная.

Ты забудь меня на время,

Ты же толстая - в гареме будешь первая.-

И упали две старухи

У бутыли медовухи в пьянь, истерику.

Я пока за кочки прячусь,

Я тихонько задом пячусь прямо к берегу.

Лихо выгреб на стремнину

В два гребка на середину - ох, пройдоха я!

Чтоб вы сдохли, выпивая,

Две судьбы мои - Кривая да Нелёгкая!

Знать, по злобному расчёту

Да по тайному чьему-то попечению

Не везло мне, обормоту,

И тащило, баламута, по течению.

Мне казалось, жизнь - отрада,

Мол, ни вёслами не надо, ох, не надо - ох, пройдоха я!

...Удалились, подвывая,

Две судьбы мои - Кривая да Нелёгкая!

Мен бірінші үштен бірде керемет өмір сүрдім

Дүниеде жиырма жыл - ілім бойынша,

Ол ойланбастан өмір сүрді, бірақ іс жүзінде,

Ол көзі қараған жерде - ағынмен жүзді.

Мен ойладым - міне, сыйлық -

Өйткені, сізге ескек немесе алақан қажет емес.

Масалар, жылқылар және аралар

Олар ренжіді, қансорғыштар, бірақ олар ренжітпеді.

Басында жағадан естілді -

Мен көмек сұрап, құтқарыламын деп айқайладым.

Күтпеңіздер, бейшаралар, -

Мен қараңғылықта жаттым.

Ол кезекпен шайқалады ма

Дауылға ораңыз - бәрі түзетіледі.

Мен шешінемін, сосын киемін

Мен суда өзімді таңдаймын - бұл маған өте ұнайды.

Қайықтың артынан жағалар ағып жатыр,

Мейлі, мен тамағымды медпен сипалаймын.

Қосымша жұтымнан кейін

Қараңызшы – Мен жалғыз жүзіп жатқан жоқпын, – кемпірмен.

Ал мен ойланып жүргенімде

Тұман түсіп, мен өлі жерге қалдым, -

Және үлкен кемпір

Ол құлағына күлді, зұлым аң.

Мен айқайлаймын, айқай естімеймін,

Бастан қорқып тоқымаймын, жаман көремін,

Мені желмен сілкіп...

- Мұнда кім бар?- Мен естимін - жауап береді: - Мен оңай емеспін!

Шомылдыруды доғар, жоқтауды -

Құдайдың қасиетті анасы сізді құтқармайды:

Руль мен ескек лақтырған,

Бұл оңай емес әкеледі - бұл әдеттегідей! -

Мен қараңғыда жол іздеймін

Бірте-бірте мед - мен тек жүз ғана ішемін -

Ал ол ұйықтамайды

Алдымнан ауыр қадаммен қадам басады.

Вон, тамырларға түсіп кетті,

Мұндай семіздіктен ыңырану қиын.

Оның тіпті тынысы тарылды,

Бірақ оны әкеледі - сонда, жаратылыс оңай емес.

Кенет бізге қарай - тірі,

Ақсақ, қисық, қу мұрын.

Және айқайлайды: - Сен шыңыраудың үстінде тұрсың,

Бірақ мен сені құтқарамын, науқас, көз жасыңды сүртемін!

Мен: - Сен кімсің?

Ал ол маған: - Мен қисықпын, - Мен оны шығарамын, - дейді.

- Мен қисық болсам да,

Криворука, кривоока, - Мен оларды шығарамын!

Мен құйып жатқанда айқайладым:

- Мені шығарып сал, Қисық!

Мен баумен жүрмін!

Мен саған шбан қоямын,

Мен сіздің қисықтығыңызды түзетемін - оны алып тастаңыз!

Ал сен, ана, қаншық қызы,

Жарты жұтым ішіңіз - ауыр жүйке.

Мені бір сәтке ұмыт

Сіз семіз - сіз гаремде бірінші боласыз.-

Ал екі кемпір құлап қалды

Мид бөтелкесінде мас, истерия.

Мен бұдырлардың артына жасырынамын,

Мен үнсіз кері қайтып тура жағаға барамын.

Әйгілі рапидтарда есу

Ортада екі штрихта - ау, мен бұзақымын!

Солай ішіп өлесің

Менің екі тағдырым - Қисық және оңай емес!

Біл, зұлым есеппен

Иә, біреудің жасырын қамқорлығымен

Менің жолым болмады, ақымақ,

Және сүйретілген, бұзақы, ағынмен.

Маған өмір қуаныш сияқты көрінді,

Қалақшаның керегі жоқ, о, керегі жоқ – ау, мен бұзықпын!

... Біз кеттік, жылап,

Менің екі тағдырым - Қисық және оңай емес!