Petit pays - Gaël Faye, Francis Muhire

Gahugu gatoyi

Gahugu kaniniya

Warapfunywe ntiwapfuye

Waragowe ntiwagoka

Gahugu gatoyi

Gahugu kaniniya

Une feuille et un stylo apaisent mes délires d’insomniaque

Loin dans mon exil, petit pays d’Afrique des Grands Lacs

Remémorer ma vie naguère avant la guerre

Trimant pour me rappeler mes sensations sans rapatriement

Petit pays je t’envoie cette carte postale

Ma rose, mon pétale, mon cristal, ma terre natale

Ça fait longtemps les jardins de bougainvilliers

Souvenirs renfermés dans la poussière d’un bouquin plié

Sous le soleil, les toits de tôles scintillent

Les paysans défrichent la terre en mettant l’feu sur des brindilles

Voyez mon existence avait bien commencé

J’aimerais recommencer depuis l’début, mais tu sais comment c’est

Et nous voilà perdus dans les rues de Saint-Denis

Avant qu’on soit séniles on ira vivre à Gisenyi

On fera trembler le sol comme les grondements de nos volcans

Alors petit pays, loin de la guerre on s’envole quand?

Petit bout d’Afrique perché en altitude

Je doute de mes amours, tu resteras ma certitude

Réputation recouverte d’un linceul

Petit pays, pendant trois mois, tout l’monde t’a laissé seul

J’avoue j’ai plaidé coupable de vous haïr

Quand tous les projecteurs étaient tournés vers le Zaïre

Il fallait reconstruire mon p’tit pays sur des ossements

Des fosses communes et puis nos cauchemars incessants

Petit pays: te faire sourire sera ma rédemption

Je t’offrirai ma vie, à commencer par cette chanson

L'écriture m’a soigné quand je partais en vrille

Seulement laisse-moi pleurer quand arrivera ce maudit mois d’avril

Tu m’as appris le pardon pour que je fasse peau neuve

Petit pays dans l’ombre le diable continue ses manœuvres

Tu veux vivre malgré les cauchemars qui te hantent

Je suis semence d’exil d’un résidu d'étoile filante

Un soir d’amertume, entre le suicide et le meurtre

J’ai gribouillé ces quelques phrases de la pointe neutre de mon feutre

J’ai passé l'âge des pamphlets quand on s’encanaille

J’connais qu’l’amour et la crainte que celui-ci s’en aille

J’ai rêvé trop longtemps d’silence et d’aurore boréale

À force d'être trop sage j’me suis pendu avec mon auréole

J’ai gribouillé des textes pour m’expliquer mes peines

Bujumbura, t’es ma luciole dans mon errance européenne

Je suis né y’a longtemps un mois d’août

Et depuis dans ma tête c’est tous les jours la saison des doutes

Je me navre et je cherche un havre de paix

Quand l’Afrique se transforme en cadavre

Les époques ça meurt comme les amours

Man j’ai plus de sommeil et je veille comme un zamu

Laissez-moi vivre, parole de misanthrope

Citez m’en un seul de rêve qui soit allé jusqu’au bout du sien propre

Petit pays

Quand tu pleures, je pleure

Quand tu ris, je ris

Quand tu meurs, je meurs

Quand tu vis, je vis

Petit pays, je saigne de tes blessures

Petit pays, je t’aime, ça j’en suis sûr

Гахугу Гатойи

Гахугу каниния

Қатесіз

Варагов нтивагока

Гахугу Гатойи

Гахугу каниния

Парақ пен қалам менің ұйқысыздықты басады

Менің қуғында, Ұлы көлдердің шағын Африка елі

Соғысқа дейінгі өмірімді еске түсіремін

Тримант менің сезімдерімді репатриациясыз еске түсіру үшін

Кішкентай ел мен сізге мына ашық хатты жіберемін

Раушан гүлім, гүл гүлім, хрустам, туған жерім

Бугенвилл бақтары көп болды

Бүктелген кітаптың шаңына көмілген естеліктер

Күн астында қалайы төбелер жарқырайды

Шаруалар бұтақтарды өртеп, жерді тазартады

Менің өмірім жақсы басталғанын қараңыз

Мен басынан бастағым келеді, бірақ оның қалай екенін білесіз

Ал біз Сен-Дени көшелерінде адасып қалдық

Біз қартаймай тұрып, Гизениде тұратын боламыз

Жанартауларымыздың гүріліндей жерді шайқаймыз

Шағын ел, соғыстан алыс, қашан ұшамыз?

Африканың кішкене бөлігі биікте орналасқан

Мен махаббаттарыма күмәнданамын, сен менің сенімділігім болып қаласың

Абыройы жамылған

Шағын ел, үш ай бойы сені бәрі тастап кетті

Мен сені жек көргенім үшін өз кінәмді мойындадым

Барлық назар Заирде болған кезде

Менің кішкентай елімді сүйекке қайта құру керек болды

Жаппай қабірлер, содан кейін біздің шексіз түндер

Кішкентай ел: күлімдеу менің өтеуім болады

Осы әннен бастап саған өмірімді беремін

Жазу мені сауықтырды

Тек сол қарғыс атқан сәуір келгенде жылаймын

Сіз мені жаңа болып көріну үшін кешіруді үйреттіңіз

Көлеңкедегі шағын ел шайтан айласын жалғастыруда

Сіз сізді мазалайтын қорқынышты армандарға қарамастан өмір сүргіңіз келеді

Мен аққан жұлдыз қалдығының жер аударылған тұқымымын

Өзін-өзі өлтіру мен өлтірудің арасындағы ащы кеш

Мен осы бірнеше сөйлемдерді маркердің бейтарап ұшымен жаздым

Біз кедей болған кезде мен кітапшалардың жасынан өттім

Мен бұл махаббат пен бұл жоғалып кетеді деген қорқынышты білемін

Мен тым ұзақ үнсіздік пен полярлық сәулені армандадым

Тым дана болғандықтан, мен өзімді галомен іліп қойдым

Мен ауырсынуымды түсіндіру үшін мәтіндерді жаздым

Бужумбура, сен менің еуропалық қаңғыбасымдағы оттысың

Мен баяғыда тамызда дүниеге келгенмін

Өйткені менің басымда бұл күн сайын күмән мезгілі

Жүрегім ауырып, тыныштық пана іздеп жүрмін

Африка мәйітке айналғанда

Ғасырлар махаббат сияқты өледі

Адам менің ұйқым көп, мен заму сияқты оянамын

Маған өмір сүруге рұқсат етіңіз, мизантроп сөзі

Маған өз алдына бір арман атаңыз

Кішкентай ел

Сен жыласаң мен жылаймын

Сен күлсең, мен күлемін

Сен өлсең мен өлемін

Сен өмір сүрсең, мен өмір сүремін

Кішкентай ел, жараларыңнан қан тамып тұр

Кішкентай ел, мен сені жақсы көремін, мен сенімдімін