Люстры старинного зала - Филипп Киркоров

Я Вас не стану жалеть, нет, капитан, это глупо будет нелепой смерть,

что ж Вы уставились тупо?

Поздно кричать и браниться, что за истерика вдруг?

Блажь Вам пришла

застрелиться, бросьте позерство, мой друг.

Лучше вспомните:

Припев:

Люстры старинного зала, бронза, паркет, зеркала, ах, если б молодость знала, ах,

если б старость могла…

Люстры старинного зала, в вальсе кружатся глаза, зря танцевали Вы мало, зря,

милый друг, очень зря.

Вспомним, наполнив бокалы, старых друзей имена многих так рано не стало,

многих сломала судьба.

Вспомним «Прощай» у причала, глупый ненужный разрыв, страшную смерть завещал

нам этот прощальный мотив.

Прости, что тебя называю любимой, прости, что тебя я зову дорогой,

Прости, что твое повторяю я имя, прости, что однажды простился с тобой.

Дождь за окном и печаль, злая чужая весна, «Темно-вишневую шаль»

тянет со стоном струна.

Снятся в безоблачной сини белых церквей купола, горькие стебли полыни,

милая сердцу земля.

Припев:

Люстры старинного зала, бронза, паркет, зеркала, ах, если б молодость знала, ах,

если б старость могла…

Снится священное имя, снится родная страна, видится в дымке Россия, ах,

как теперь далека.

Вспомним, наполнив бокалы, старых друзей имена многих так рано не стало,

многих сломала судьба.

Вспомним «Прощай» у причала, глупый ненужный разрыв, страшную смерть завещал

нам этот прощальный мотив.

Прости, что тебя называю любимой, прости, что тебя я зову дорогой,

Прости, что твое повторяю я имя, прости, что однажды простился с тобой.

Мен сені аямаймын, жоқ, капитан, бұл ақымақтық, абсурдты өлім еді,

сен несіне қарап тұрсың?

Айғайлап, ұрысып қалу кеш болды, кенеттен қандай истерия?

Сізге бақыт келді

өзіңді ат, позаңды доғар, досым.

Жақсырақ есте сақтаңыз:

Хор:

Ескі залдың люстралары, қола, паркет, айна, әй, жастар білсе, о,

егер қарттық болса...

Ескі залдың люстралары, көздері вальсте айналады, сіз бекер биледіңіз аз, бекер,

қымбатты досым, өте бекер.

Еске алайық, көзілдірікті толтырып, ескі достар, көптеген есімдер ерте қайтыс болды,

көпшілігі тағдырдың кесірінен сынды.

Пристандағы «Қоштасуды» еске алайық, ақымақ қажетсіз саңылау, қорқынышты өлімді өсиет етті

бізге бұл қоштасу мотиві.

Сені қымбаттым дейтінімді кешірші, қымбаттым дейтінімді кешір

Есіміңді қайталағаным үшін кешірші, сенімен бір рет қоштасқаным үшін кешірші.

Терезенің сыртындағы жаңбыр мен қайғы, зұлым бөтен көктем, «Қара шие шаль»

ыңылдап жіпті тартады.

Ақ шіркеулердің күмбездерінің, жусанның ащы сабақтарының бұлтсыз көгілдірінде армандап,

тәтті жер.

Хор:

Ескі залдың люстралары, қола, паркет, айна, әй, жастар білсе, о,

егер қарттық болса...

Қасиетті есім арманда, туған ел арманда, Ресей тұманда көрінеді, а,

енді қаншалықты алыс.

Еске алайық, көзілдірікті толтырып, ескі достар, көптеген есімдер ерте қайтыс болды,

көпшілігі тағдырдың кесірінен сынды.

Пристандағы «Қоштасуды» еске алайық, ақымақ қажетсіз саңылау, қорқынышты өлімді өсиет етті

бізге бұл қоштасу мотиві.

Сені қымбаттым дейтінімді кешірші, қымбаттым дейтінімді кешір

Есіміңді қайталағаным үшін кешірші, сенімен бір рет қоштасқаным үшін кешірші.