Moda de Viola - Fabio Brazza

Se eu canto é porque o canto é meu fogo minha fuga

Pois tem vezes que dói tanto que só o canto o pranto enxuga

Quando canto, me agiganto, planto rosa e tulipa…

Entretanto se não canto, o encanto se dissipa

O meu canto é acalanto, é meu santo lenitivo

E se escrevo é porque devo, não preciso de um motivo

Se amanhã chegar meu dia, meu amigo eu te garanto

Como Paco de Lucía, morrerei na melodia, pra viver em outro canto

Como uma adaga a rima é a faca

Que as vezes afaga e em outras ataca

Primeiro convida depois desacata

As vezes da vida em outras te mata

Aumenta o volume

Pois meu verso une

Tonico e Tinoco com Jorge Cafrune

Um pouco de coco toada e repente

Falo o que meu povo sente

Como parte do costume

Minha vida se resume

Em cantar pra minha gente

Canto pra quem já não canta

Canto para os esquecidos

Pela voz dos oprimidos

Embargadas na garganta

Canto pra trazer auxilio

O meu canto é como a lua

É para todos na rua

Que admiram o seu brilho

Canto pra que a tristeza

Pelo menos diminua

Com amor em cada linha

Faço da sua dor a minha

E da minha dor a sua

No punhal de uma guitarra

Sob a influencia antiga

Espero que eu consiga

Amenizar sua barra

O que o poeta narra

O meu coração me obriga

A transformar em cantiga

Como Violeta Parra

Canto até dar fadiga

Admiro a formiga

Mas prefiro a cigarra

Ән айтсам, ән айту менің отым, қашуым

Өйткені, кейде оның ауыратыны сонша, жылау ғана бір бұрышты жияды

Ән айтсам дәу болып өсемін, раушан гүл, қызғалдақ отырғызамын...

Әйтсе де, ән айтпасам, сиқырым сейіледі

Әнім – бесік жырым, Киелі жырым

Ал егер мен мұны міндетті болғандықтан жазсам, маған себеп керек емес

Менің күнім келсе, досым мен сені сендіремін

Пако де Люсия сияқты мен де басқа бұрышта өмір сүру үшін әуенде өлемін

Қанжар пышақ сияқты

Бұл кейде инсульт, кейде шабуыл жасайды

Алдымен шақыр, сосын бағынба

Кейде басқа тақырыптардағы өмір өлтіреді

Дыбыс деңгейін көтеріңіз

Өйткені менің өлеңім біріктіреді

Тонико және Тиноко Хорхе Кафрунамен бірге

Кішкене кокос жаңғағы және кенеттен

Мен халқымның не сезінгенін айтамын

Әдет бөлігі ретінде

Менің өмірім қорытындыланды

Халқым үшін ән айтуда

Енді ән салмайтындар үшін ән айтамын

Ұмытылғандарға арналған бұрыш

Езілгендердің үнімен

Тамағына эмбарго

Көмек әкелу үшін ән айтамын

Менің әнім ай сияқты

Бұл көшедегі барлық адамдарға арналған

Сіздің жарқырауыңызға кім тәнті

Мен мұң үшін ән айтамын

кем дегенде баяу

Әр жолда махаббатпен

Мен сенің ауыруыңды өзіме айналдырамын

Ал менің ауыртпалығымнан саған дейін

Гитараның қанжарында

Ежелгі әсерде

Мен аламын деп үміттенемін

жолақты жұмсартыңыз

Ақынның  әңгімелеуі

Жүрегім мені міндеттейді

Әнге айналу үшін

Виолета Парра сияқты

Шаршағанша ән айтамын

Мен құмырсқаға таң қаламын

Бірақ мен цикаданы ұнатамын