Antítese - Fabio Brazza, Marina De La Riva

Enquanto sua boca me insulta, sua mão me afaga

Enquanto sua pele me adere, seu corpo me fere, tal qual uma adaga

Enquanto seu colo me acalma, seu sonho me prende, sua alma me lava

E quando suas ondas me afogam, seu beijo me salva

E quando eu estou na sua teia, você me ataca

Seus olhos me engolem como fosse um mar de ressaca

E quando eu sou folha vazia, você é um poema

Derrama em mim a poesia e me faz seu dilema

E quando você me pega, eu adoro

E quando você me nega, eu imploro

Pra voltar pra minha vida

Você nua é uma rua sem saída

E eu me perco e não quero me encontrar

E eu me perco e não quero me encontrar

Enquanto sua mão me sufoca, sua boca me traga

Enquanto seu corpo me toca, sua alma me larga

E quando seu seio me afoga, meu sonho te leva, você me segura

E quando seu beijo me mata, seu colo me cura

E quando eu sou sua ceia, você me profana

Seus olhos me acalmam como fosse fim de semana

E quando eu sou meio dia, você é meu sol

Me aquece, me enfeita e me guia que nem um farol

E quando você me pega, eu adoro

E quando você me nega, eu imploro

Pra voltar pra minha vida

Você nua é uma rua sem saída

Eu me perco e não quero me encontrar

Eu me perco e não quero me encontrar

Аузың мені қорлағанда, қолың мені сипады

Терің маған жабысып тұрғанда, денең мені қанжардай ауыртады

Құшағың мені тыныштандырса, арманың мені ұстайды, жаның мені жуады

Ал сенің толқындарың мені суға батырғанда, сенің сүйісің мені құтқарады

Мен сіздің веб-сайтыңызда болғанда, сіз маған шабуыл жасайсыз

Сенің көздерің мені                                                                                             |

Ал мен бос парақ болсам, сен өлеңсің

Поэзия маған құйып, мені сіздің дилеммаға айналдырады

Сіз мені ұстаған кезде, мен оны жақсы көремін

Ал сен мені жоққа шығарсаң өтінемін

өміріме оралу үшін

Жалаңаш – тұйық көше

 Мен  адасқандықтан өзімді тапқым келмейді

 Мен  адасқандықтан өзімді тапқым келмейді

Сенің қолың мені тұншықтырып жатқанда, мені аузың алып келеді

Сенің денең маған тиіп тұрғанда, сенің жаның маған рұқсат берді

Ал кеудең мені суға батырғанда, арманым сені алып кетеді, сен мені ұстайсың

Сенің сүйісің мені өлтірсе, сенің құшағың мені емдейді

Мен сіздің кешкі асыңыз болған кезде, сіз мені қорлайсыз

Сенің көздерің мені демалыс күні сияқты тыныштандырады

Ал мен түсте болғанда, сен менің күнімсің

Жылытып, сәндеп, Маяктай жетелейді

Сіз мені ұстаған кезде, мен оны жақсы көремін

Ал сен мені жоққа шығарсаң өтінемін

өміріме оралу үшін

Жалаңаш – тұйық көше

Мен өзімді жоғалтып аламын және өзімді тапқым келмейді

Мен өзімді жоғалтып аламын және өзімді тапқым келмейді