Enemigo - Extremoduro

Soy, por fin me he dado cuenta,

un enemigo de la humanidad,

gente que no entiende nada… yo a mi corazón dejo mandar.

Cada minuto marco un punto al que debo llegar

y noto que me vuelvo a sublevar.

Quemo un cajero;

al mundo entero quiero preguntar:

¿Habéis oído a los árboles decir que no estamos bién aquí

y que no nos vamos a cambiar?.

Ha nacido una mañana, pego un salto de la cama

y hoy me voy a hacer un join.

Me dice: -tío, estoy mojada.- con su carita de hada

y ahí le doy, y ¡ay, ay, me voy!

Me paso el día entre su braga

y su mata de pelo

y me alimento

de sentir que late dentro

el corazón.

Meto el deo en toa la llaga,

igual remonto el vuelo,

igual me invento

que hace tiempo que no encuentro

una razón.

Soy, por fin me he dado cuenta, un enemigo de la humanidad,

Мен, мен ақыры түсіндім,

адамзаттың жауы,

Ештеңені түсінбейтін адамдар... Мен жүрегімді басқаруға мүмкіндік беремін.

Әр минут сайын мен жетуі керек нүктені белгілеймін

мен тағы да көтеріліс жасағанымды байқадым.

Мен банкоматты жағамын;

Мен бүкіл әлемнен сұрағым келеді:

Ағаштардың бұл жерде жақсы емес екенін естідің бе?

және біз өзгермейміз бе?

Ол бір күні таңертең дүниеге келді, мен төсектен секірдім

және бүгін мен қосылғалы жатырмын.

Ол маған: -ағай, мен суланып қалдым.- кішкентай пері жүзімен

сонда мен оны ұрдым, мен кетемін!

Мен күнді оның трусисының арасында өткіземін

және оның шашын сүрту

мен тамақтандырамын

іштей соғып тұрғанын сезіну

жүрек.

Мен деоны барлық жараға қойдым,

Мен әлі ұшамын,

Мен әлі де жасанамын

көптен бері таппағаным

бір себебі.

Мен адамзаттың жауы екенімді түсіндім,