Ábreme el pecho y registra - Extremoduro

El cielo estaba rojo como una amapola

los ojos tambin rojos de no haber dormido,

la luna me ha dao el toque:

nio estoy muy sola!

me arrojo y me despierto al dar contra el bordillo.

Hoy me siento, al pensar, como una foto en la pared

y no respiro pa no hacer nuido

y no cambio de postura

y si te paras a mirarme: castigo,

reviento y no quiero hablar.

Si todo me sale de color de rosa,

te prometo que esta noche t no duermes sola,

si nada me sale, vete a hacer puetas!

y an me debes mil rabietas.

Cada vez que me ves soy ms guarro y ms perro

y cada vez que te vas me muero un poco ms,

cada vez que me ves metido en tu pensamiento

es que reniego del tiempo hasta el final.

Si todo me sale de color de rosa,

te prometo que esta noche t no duermes sola,

si nada me sale, vete a hacer puetas!

y an me debes mil rabietas.

Y no es nada

comparado con el doler

que le da mi alma: tu mirada

y no poder evitar:

que hoy me vuelvo a sentir como una foto en la pared

y no respiro pa no hacer ruido

y no cambio de postura

y si te paras a mirarme: castigo,

reviento y no quiero hablar.

NI VERTIENDO POLVO

en el cajn de los sueos

consigo auyentar las pesadillas

que pueblan mis borracheras,

largas noches de descontrol

y fuego perdido,

pequeas y fieras alimaas

que devoran mi vida

hasta contaminarse.

Poema final.- Ni vertiendo polvo Es de Sor Kampana, alias Antonio Belarte

Alaga

Аспан көкнәрдей қызыл болды

ұйықтамағандықтан көздері де қызарып кетті,

ай маған жанасу берді:

Мен сондай жалғызбын!

Мен өзімді лақтырып жіберіп, бордюрге соғылғанда оянамын.

Бүгін мен ойласам, қабырғадағы сурет сияқты сезінемін

мен шу шығару үшін дем алмаймын

және мен өз ұстанымымды өзгертпеймін

ал егер сен маған қарап тоқтасаң: жаза,

Мен жарылып кеттім, сөйлескім келмейді.

Бәрі қызғылт болса,

Бүгін түнде жалғыз ұйықтамайсың деп уәде беремін,

ештеңе шықпаса, тозаққа кет!

ал сен маған әлі күнге дейін мыңдаған ашуланшақсың.

Сіз мені көрген сайын мен одан сайын жалқау әрі ит болып кетемін

Ал сен кеткен сайын мен аздап өлемін

сен мені көрген сайын ойыңда

Мен соңына дейін уақытты жоққа шығарамын.

Бәрі қызғылт болса,

Бүгін түнде жалғыз ұйықтамайсың деп уәде беремін,

ештеңе шықпаса, тозаққа кет!

ал сен маған әлі күнге дейін мыңдаған ашуланшақсың.

және бұл ештеңе емес

ауырсынумен салыстырғанда

Менің жанымды беретін нәрсе: сіздің көзқарасыңыз

және болдырмау мүмкін емес:

Бүгін мен қайтадан қабырғадағы сурет сияқты сезінемін

мен шу шығармау үшін дем алмаймын

және мен өз ұстанымымды өзгертпеймін

ал егер сен маған қарап тоқтасаң: жаза,

Мен жарылып кеттім, сөйлескім келмейді.

НЕМЕСЕ Ұнтақ құю

армандар жәшігінде

Мен қорқынышты түстерден арылта аламын

Менің мастығымды толтыратын,

бақылаусыз ұзақ түндер

және отты жоғалтты,

кішкентай және қаһарлы жәндіктер

бұл менің өмірімді жалмады

ластанғанға дейін.

Қорытынды өлең.- Шаңды да төгпейді Бұл Кампананың апасы, бүркеншік аты Антонио Беларте

Мақтау