Осенний вечер - Евгений Осин

Помнишь тот осенний вечер, взгляд луны в окне

Помнишь, было всё как в сказке, как в счастливом сне

Город спал, глаза закрывши, погасив огни

И казалось, что на свете были мы одни

Ты грустила, ночь бросала звёзды на ладонь

Ты смеялась, мир светился счастьем, а потом

К нам с тобой пришёл внезапно расставанья час

Я сказал тебе: До завтра.

А в ответ: Прощай Прощай…

Всё прошло, но людям снится в звёздной тишине

Как моя гитара плачет, плачет о тебе

Может ты её услышишь где-нибудь вдали

И поймёшь, что наше счастье мы не сберегли

Может ты её услышишь где-нибудь вдали

И поймёшь, что наше счастье мы не сберегли

Помнишь тот осенний вечер… Помнишь тот осенний вечер…

Помнишь, было всё как в сказке, как в счастливом сне

Есіңде ме сол күзгі кеш, Терезедегі айдың көрінісі

Есіңізде ме, бәрі ертегідегідей, бақытты түстегідей болды

Қала көзін жұмып, жарықты өшіріп ұйықтап жатыр

Ал біз дүниеде жалғыз қалғандай көріндік

Мұңсыз едің, түн алақаныңа жұлдыздар лақтырды

Күлдің, бақыттан дүние нұрланды, сосын

Қоштасу сағаты кенеттен сіз бен маған келді

Мен саған айттым: ертең кездескенше.

Ал жауап ретінде: Қоштасу қоштасу ...

Бәрі кетті, бірақ адамдар жұлдызды тыныштықта армандайды

Менің гитарам қалай жылайды, сен үшін жылайды

Мүмкін сіз оны алыстан естисіз

Ал сіз өз бақытымызды сақтап қалмағанымызды түсінесіз

Мүмкін сіз оны алыстан естисіз

Ал сіз өз бақытымызды сақтап қалмағанымызды түсінесіз

Күздің сол бір кеші есіңе... Күздің сол кеші есіңе...

Есіңізде ме, бәрі ертегідегідей, бақытты түстегідей болды