Я к тебе никогда не вернусь - Евгений Кемеровский

Не прощаюсь, из жизни твоей навсегда ухожу,

Улечу и от клетки ключи на порог положу.

Уплыву от тебя и других берегов не найду,

Только в дверь, что закрыл за собой, я уже никогда не войду.

А я к тебе никогда не вернусь, ты меня ни за что не поймешь,

Может быть, это странная грусть, может быть, это страшная ложь.

А я к тебе никогда не вернусь, ты меня ни за что не поймешь,

Может быть, это странная грусть, может быть, это страшная ложь.

Убегал, улетал, но судьба все решала за нас

В этом мире подлунном встречалось такое не раз.

Повстречаем друг друга на счастье, иль на беду,

Мен қоштаспаймын, сенің өміріңнен мәңгілікке кетемін,

Мен ұшып барамын да, тордың кілтін босағаға қоямын.

Мен сенен алыстаймын, басқа жағаларды таппаймын,

Тек артымнан жапқан есік арқылы енді енді кірмеймін.

Ал мен саған ешқашан оралмаймын, сен мені ешқашан түсінбейсің,

Мүмкін бұл біртүрлі мұң, мүмкін сұмдық өтірік шығар.

Ал мен саған ешқашан оралмаймын, сен мені ешқашан түсінбейсің,

Мүмкін бұл біртүрлі мұң, мүмкін сұмдық өтірік шығар.

Мен қаштым, ұштым, бірақ тағдыр біз үшін бәрін шешті

Бұл ай асты әлемінде бұл бірнеше рет болды.

Бақыт үшін де, бақытсыздық үшін де кездесейік,