Сказочный лес - Евгений Григорьев – Жека

Где-то за рекой, на опушке леса,

В домике одном не гаснет свет.

Мне б к нему доплыть, через лет завесу,

Да лодка прохудилась, вёсел нет.

Знаю жил не так, как бы ты хотела,

Только снова свет не гаснет твой,

А лесных цветов сколько перезрело,

Тех, что мы могли бы рвать с тобой.

Припев:

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

А вода несёт наши встречи мимо,

Но твой берег я не позабыл,

Если б только ты взглядом поманила,

Вплавь к тебе сквозь годы я приплыл.

Припев:

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

В синий сказочный лес позови,

Где над ветками ласточки кружат,

На цветочных полянах любви

Излечи мою грешную душу.

Бір жерде өзеннің арғы жағында, орманның шетінде,

Бір үйде жарық сөнбейді.

Мен оған жүзер едім, жылдар пердесінде,

Иә, қайық жұқа, ескек жоқ.

Мен сен қалағандай өмір сүрмегенімді білемін,

Тек тағы да сенің жарығың сөнбейді,

Қанша орман гүлдері піскен,

Біз сенімен үзе алатынымыз.

Хор:

Көк ертегі орманына қоңырау шалыңыз,

Қарлығаштар бұтақтардың үстінде айналып жүрген жерде,

Махаббаттың гүлді алқаптарында

Менің күнәкар жанымды сауықтыр.

Ал су біздің кездесулерімізді өткізеді,

Бірақ жағаңызды ұмытпадым,

Қарап ымдасаң,

Мен жүзген жылдарымда саған қарай жүздім.

Хор:

Көк ертегі орманына қоңырау шалыңыз,

Қарлығаштар бұтақтардың үстінде айналып жүрген жерде,

Махаббаттың гүлді алқаптарында

Менің күнәкар жанымды сауықтыр.

Көк ертегі орманына қоңырау шалыңыз,

Қарлығаштар бұтақтардың үстінде айналып жүрген жерде,

Махаббаттың гүлді алқаптарында

Менің күнәкар жанымды сауықтыр.