Бродяга - Евгений Григорьев – Жека

Я бродяга, в душе свеча, но зажечь её — спичек нет,

А вокруг её темнота и забыл я, какой он свет.

Были б рядом твои глаза и тепло твоих слабых рук,

Да только годы не тормозят, и не вместе у нас идут.

Припев:

А где-то рядышком лишь одиночество шляется и с ним.

Падают с неба в открытые форточки, звезды, что мы храним.

Неразделёнными, бедными душами маленькой любви,

Той, что однажды мы сами разрушили.

Каруселью мелькают дни, листопадами лиц и лет,

Ты меня для себя найди, даже если нас больше нет.

Сквозь обиды и сквозь года, память в день тот опять впусти,

Что запутав нас, потерял, выбрав разные, вдруг, пути.

Припев:

А где-то рядышком лишь одиночество шляется и с ним.

Падают с неба в открытые форточки, звезды, что мы храним.

Неразделёнными, бедными душами маленькой любви,

Той, что однажды мы сами разрушили.

Нам разлука накинет срок, разводя друг от друга прочь,

И по петлям ведёт дорог, с не зажженной свечою в ночь,

Каруселью мелькают дни, проходя мимо чьих-то глаз,

Не заметив своей любви и она не узнает нас.

Припев:

А где-то рядышком лишь одиночество шляется и с ним.

Падают с неба в открытые форточки, звезды, что мы храним.

Неразделёнными, бедными душами маленькой любви,

Той, что однажды мы сами разрушили.

Той, что однажды мы сами разрушили.

Мен қаңғыбаспын, жанымда шырақ бар, бірақ оны жағатын сіріңке жоқ,

Ал айналаны қараңғылық басып, оның қандай жарық екенін ұмытып қалдым.

Көздерің мен әлсіз қолдарыңның жылуы жақын болса ғой,

Иә, тек жылдар бәсеңдемейді, бірге жүрмейміз.

Хор:

Жақын жерде тек жалғыздық онымен бірге жүреді.

Ашық терезелерге аспаннан құлап, біз сақтайтын жұлдыздар.

Жауапсыз, аз махаббаттың бейшара жандары

Бір кездері өзіміз жойып жіберген.

Көңілді күндердей жарқырайды, жүздер мен жылдар жапырақтарды төгеді,

Біз болмасақ та, мені өзіңіз үшін табыңыз.

Реніш пен жылдар арқылы сол күнді еске түсіріңіз,

Бұл бізді шатастыратын, адасып, кенеттен басқа жолдарды таңдады.

Хор:

Жақын жерде тек жалғыздық онымен бірге жүреді.

Ашық терезелерге аспаннан құлап, біз сақтайтын жұлдыздар.

Жауапсыз, аз махаббаттың бейшара жандары

Бір кездері өзіміз жойып жіберген.

Бөлу бізді бір-бірімізден алшақтап, терминді тастайды,

Жол ілмектермен, түнде жанбайтын шаммен,

Біреудің көзінен өтіп бара жатқан карусель күндер,

Сүйіспеншілігін байқамай, ол бізді танымайды.

Хор:

Жақын жерде тек жалғыздық онымен бірге жүреді.

Ашық терезелерге аспаннан құлап, біз сақтайтын жұлдыздар.

Жауапсыз, аз махаббаттың бейшара жандары

Бір кездері өзіміз жойып жіберген.

Бір кездері өзіміз жойып жіберген.