Юрмала - Эдуард Хиль

Убегу от зноя южного

Пыльного и злого дня.

Здравствуйте, товарищ Юрмала,

Как Вы жили без меня?

Нацепив из пены бантики,

На берег плеснёт волна.

Пусть не хмурит брови Балтика,

Балтика, Балтика, —

Знаю, как добра она.

Я завидую художникам —

Встану рано поутру,

Нарисую тучу с дождиком,

А потом её сотру.

Будет ветер плыть над дюнами,

Светом солнечным пронзён,

И пойду я к морю, думая,

Думая, думая

Ни о чём и обо всём.

Станет жизнь моя высокою,

К тёплым дюнам припаду,

С тихими крутыми соснами

Разговоры заведу.

Захмелев от ветра юного,

Смелая горит заря.

Подари на память, Юрмала,

Юрмала, Юрмала,

Мне кусочек янтаря!

Мен оңтүстіктің ыстығынан қашамын

Шаңды және зұлым күн.

Сәлем жолдас Юрмала!

Менсіз қалай өмір сүрдің?

Садақтарды көбіктен бекітіп,

Жағада толқын шашырап жатыр.

Балтық қабағын түймесін,

Балтық, Балтық, —

Мен оның қаншалықты мейірімді екенін білемін.

Мен әртістерді қызғанамын

Таңертең ерте тұрамын

Жаңбырмен бұлт саламын

Содан кейін мен оны өшіремін.

Жел төбелердің үстінде қалқып өтеді,

күн нұрымен тесіп,

Ал мен ойланып теңізге барамын

Ойлау, ойлау

Ештеңе және бәрі туралы.

Менің өмірім биік болады

Жылы төбелерге құлаймын,

Тыныш тік қарағайлармен

Мен әңгімелерді бастаймын.

Жас желден мас,

Жарқыраған таң.

Маған кәдесый беріңіз, Юрмала,

Юрмала, Юрмала,

Мен бір кесек кәріптас алғым келеді!