Serenade of Sorrow - Draconian

And the fires burn’d inside my eye’s

As ye fall’s ascending like a moment o' joy.

My thorns where sown in ye light o' Day,

And the winds… they blew…

Until my winds, they blew no more.

I scream’d out into the dawn!

His thorns were spawned from the grasp o' God,

And the pain… it grew…

But holiness grew no more.

Grievance;

fro' the horizon she comes…

I wonder if I could stay in His world,

'Cause sooner or later this pain must end!

My life… it cries to be free,

But legions of stars… the stars suffers with me!

Pain must end!

His life cries, but soon to be free…

Thou art the star o' Venus… Oh Seraphim!

Thou must obey thy father, thy God!

Bow down before his eyes… before his very eye’s!!!

My God… 'father'… hear us cry!

Tell me why!!!

Thou wilt die!

Oh, Enslaver of Souls;

Thou can not be our father!

Oh, Avengeful God;

Thou hast brought us agony!

Into heav’n our sorrow…

Ye beautiful moment o' tragedy…

Falling fro' the lies of His 'perfect world'.

Takest us away, so far away…

Here is nothing but pain.

Farewell now as we enter our darkness…

And we love her, the realization!

Behold our salvation!

Sorrow so beautiful…

They are falling… falling!

God is smiling… smiling!

Salvation comes but pain still grows…

Менің көзімдегі оттар жанып кетті

Сіз қуаныш сәтіндей көтеріліп жатқанда.

Күні нұрға себілген тікендерім,

Ал желдер... олар соқты...

Менің желдерім болмайынша, олар соқпады.

Мен таң атқанша айқайладым!

Оның тікенектері Құдайдың қолынан шыққан,

Ал ауырсыну… ол өсті…

Бірақ киелілік бұдан былай өспеді.

Шағым;

көкжиектен ол келеді...

Мен оның әлемінде қала аламын ба деп ойлаймын,

'Себебі ерте ме, кеш осы азап аяқталуы керек!

Менің өмірім   бостан боламын деп жылайды,

Бірақ жұлдыздардың легиондары... жұлдыздар менімен бірге азап шегеді!

Ауыруы аяқталуы керек!

Оның өмірі жылайды, бірақ жақында  бостан болады…

Сен Венераның жұлдызысың... О, Серафим!

Сен әкеңе, Құдайыңа мойынсұнуың керек!

Оның көз алдында тағзым етіңіз... оның көз алдында!!!

Құдайым… «әке»… жылауымызды  тыңда!

Айтыңызшы неге!!!

Сен өлесің!

О, жандардың құлы;

Сіз біздің әкеміз бола алмайсыз!

О, Кекші Құдай;

Сен бізге азап әкелдің!

Қайғымыз көкте…

Әдемі трагедия сәті…

Оның «мінсіз әлемінің» өтіріктерінен бас тарту.

Бізді алып тастаңыз, сонда алыс ...

Бұл жерде ауырсынудан басқа ештеңе жоқ.

Қош болыңыз                                                                                                                                                                                                                                        занды  занды  занды  занды занды занды  занды  зірімізге  енген кезде кошта бол|

Біз оны жақсы көреміз, бұл іске асыру!

Біздің құтқарылуымызды қараңыз!

Қайғы әдемі…

Олар құлап жатыр... құлап жатыр!

Құдай күліп жатыр... күліп жатыр!

Құтқарылу келеді, бірақ ауырсыну әлі де өседі ...