Время нам разойтись - Дмитрий Колдун

Мир пополам, мир на двоих, сбитые с неба мечты.

Снова стена, где-то за ней, в комнате прячешься ты.

Брошенных слов, сломанных стрел — не жаль…

Из темноты выход на свет искать устал!

Припев:

Время нам разойтись, и погаснет под звуки шагов

Пламя, что не спасти, где моя догорает любовь.

Стонут в руках струны дождя, медленно падают вниз.

Пепел души, пепел от снов — осень вручает свой приз!

Брошенных слов, сломанных стрел — не жаль…

Из темноты выход на свет искать устал!

Припев:

Время нам разойтись, и погаснет под звуки шагов

Пламя, что не спасти, где моя догорает любовь.

Из темноты выход на свет искать устал!

Время нам разойтись, и погаснет под звуки шагов

Пламя, что не спасти, где моя догорает любовь.

Время нам разойтись, и погаснет под звуки шагов

Пламя, что не спасти, где моя догорает любовь.

Жарты дүние, екіге дүние, Аспаннан түсірілген армандар.

Басқа қабырға, оның артында бір жерде сіз бөлмеде жасырынып жатырсыз.

Лақтырылған сөздер, сынған жебелер - аяушылық жоқ ...

Қараңғылықтан жол іздеуден шаршадым!

Хор:

Бізге тарайтын уақыт келді, ол қадамдардың дыбысына шығады

Құтқарылмайтын жалын, Махаббатым өртеніп кеткен жерде.

Жаңбырдың жіптері қолында ыңылдап, баяу құлайды.

Жанның күлі, арманның күлі – күз өз сыйын береді!

Лақтырылған сөздер, сынған жебелер - аяушылық жоқ ...

Қараңғылықтан жол іздеуден шаршадым!

Хор:

Бізге тарайтын уақыт келді, ол қадамдардың дыбысына шығады

Құтқарылмайтын жалын, Махаббатым өртеніп кеткен жерде.

Қараңғылықтан жол іздеуден шаршадым!

Бізге тарайтын уақыт келді, ол қадамдардың дыбысына шығады

Құтқарылмайтын жалын, Махаббатым өртеніп кеткен жерде.

Бізге тарайтын уақыт келді, ол қадамдардың дыбысына шығады

Құтқарылмайтын жалын, Махаббатым өртеніп кеткен жерде.