В комнате пустой - Дмитрий Колдун

Разбитые тени лежат на полу,

Спрошу еле слышно: ну почему?

Ответа не будет ни мне, ни тебе,

Здесь каждый свободен, соврём судьбе.

Припев:

В комнате пустой не надо света, я в руках твоих,

Медленно танцуем на краю Вселенной,

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Случайная встреча и я тоже рад,

Но знаешь не будет пути назад,

Обычных вопросов несложный маршрут,

Минуты о прошлом в груди замрут.

Припев:

В комнате пустой не надо света, я в руках твоих,

Медленно танцуем на краю Вселенной,

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Соло.

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Жарылған көлеңкелер еденде жатыр

Мен әрең естілетін дауыспен сұраймын: неге?

Маған да, саған да жауап болмайды,

Мұнда бәрі еркін, тағдырға өтірік айтайық.

Хор:

Бос бөлмеде жарықтың керегі жоқ, мен сенің қолыңдамын,

Ғаламның шетінде ақырын билеу

Бос бөлмеде жұлдыздар суыды, аспанда екіге,

Тіпті сүйіспеншілік оларды жарқырата алмайды.

Кездейсоқ кездесу, мен де қуаныштымын

Бірақ артқа қайтарылмайтынын білесіз

Әдеттегі сұрақтар оңай жол,

Өткенге қатысты минуттар кеудеде қатып қалады.

Хор:

Бос бөлмеде жарықтың керегі жоқ, мен сенің қолыңдамын,

Ғаламның шетінде ақырын билеу

Бос бөлмеде жұлдыздар суыды, аспанда екіге,

Тіпті сүйіспеншілік оларды жарқырата алмайды.

Соло.

Бос бөлмеде жұлдыздар суыды, аспанда екіге,

Тіпті сүйіспеншілік оларды жарқырата алмайды.

Тіпті сүйіспеншілік оларды жандыра алмайды.