На безымянной высоте - Дмитрий Хворостовский

Дымилась роща под горою

И вместе с ней горел закат

Нас оставалось только трое

Из восемнадцати ребят.

Как много их, друзей хороших

Лежать осталось в темноте

У незнакомого поселка,

На безымянной высоте.

Светилась, падая, ракета

Как догоревшая звезда.

Кто хоть однажды видел это,

Тот не забудет никогда.

Он не забудет, не забудет

Атаки яростные те

У незнакомого поселка,

На безымянной высоте.

Над нами мессеры кружили,

И было видно словно днем,

Но только крепче мы дружили

Под перекрестным артогнем.

И как бы трудно не бывало,

Ты верен был своей мечте

У незнакомого поселка,

На безымянной высоте.

Мне часто снятся все ребята

Друзья моих военных дней.

Землянка наша в три наката,

Сосна, сгоревшая над ней.

Как будто вновь я вместе с ними

Стою на огненной черте

У незнакомого поселка,

На безымянной высоте.

Тау астындағы тоғай түтінді

Күннің батуы онымен бірге өртенді

Біз үшеуміз ғана қалдық.

Он сегіз жігіттің ішінен.

Қаншама, жақсы достар

Қараңғыда қалды

Бейтаныс ауылда

Аты белгісіз биіктікте.

Жарқырау, құлау, зымыран

Сөнген жұлдыз сияқты.

Бұны кім көрген

Ол ешқашан ұмытпайды.

Ол ұмытпайды, ұмытпайды

Шабуылдар ашулы

Бейтаныс ауылда

Аты белгісіз биіктікте.

Біздің үстімізде хабаршылар айналды,

Ол күндізгідей көрінді,

Бірақ одан да күштірек дос болдық

Айқас от астында.

Қанша қиын болса да,

Сіз арманыңызға адал болдыңыз

Бейтаныс ауылда

Аты белгісіз биіктікте.

Мен жиі барлық жігіттерді армандаймын

Менің соғыс күндерімдегі достар.

Үш орамдағы біздің блиндажымыз,

Оның үстінде қарағай өртеніп кетті.

Мен олармен қайтадан бірге жүргендеймін

Мен отта тұрмын

Бейтаныс ауылда

Аты белгісіз биіктікте.