Schwarzer Regen - Die Firma

Ich gehe durch die Straßen wie ein einsamer Samurei /

Ich sehe schwarz-weiße Bilder von KZs und von Abu-Ghuraib /

Und ich fühl mich als hätt ich mich mit nem Pfund Opium betäubt /

War ham die Schrecken aber jetzt bedorohen sie uns erneut /

Ich lauf an Menschen vorbei, die lächeln, als könnten sie nicht anders /

Als sehen sie den Regen nicht oder spüren nicht was uns krank macht /

Ich steh im Regen, bis mir schwarz vor den Augen wird /

Und ich find den Weg nicht wieder der mich Grad nach Hause führt /

Denn in mir tobt ein Kampf zwischen Gozilla und King Kong /

Ich sollte einfach ruhig atmen und abwarten, ja das stimmt schon /

Doch ich seh, was ihr nicht sieht, ich kann nicht grade gehen, /

denn die Welt ist ein Manga und vom Himmel fällt schwarzer Regen /

Die Welt ertrinkt in den Wellen /

die an Klippen zerschellen.

/

Und alles wird schwarz was mal farbig war.

/

Nur noch dunkel und hell /

und wenn der Regen erst fällt /

bleibt nichts von der Welt die so magisch war /

Aus der Welt die wir leben ist alle Farbe gewischem /

Fragt die Soldaten die heimkommen, und vom Graben berichten /

Sie wissen wies ist, wenn man das weiße im Auge des Feindes sieht /

Vielleicht gibt es Argumente für den Krieg, aber keines zieht /

Ich kann sehen wie der blaue Himmel über uns immer weißer wird /

In mir gehts drunter und drüber als hätt sich mein Geist verirrt /

Wo du noch Farben siehst, seh ich nichts als einen schwarzen Fleck /

im Magen der hungerndern Kinder, und der Regen spült sie weg.

/

Es ist als ob sich der Mond vor die Sonne schiebt /

Die Welt gleicht einen tiefen Stollen, aus dem schwarzes Öl gewonnen wird.

/

Ich sehe das was ihr nicht seht, und ich warne jeden /

Die Welt ist ein Manga und vom Himmel fällt schwarzer Regen /

Die Welt ertrinkt in den Wellen /

die an Klippen zerschellen.

/

Und alles wird schwarz was mal farbig war.

/

Nur noch dunkel und hell /

und wenn der Regen erst fällt /

bleibt nichts von der Welt die so magisch war /

Ich wünschte ich wär farbenblind zur Welt gekommen /

und müsst nicht sehen was geschieht, denn am Ende des Tages wird kein Held mehr

kommen /

Der Regen prasselt und das Meer färbt sich schwarz /

und die Tiere am Grund verschwinden, so als ob es sie nie gab /

Aus einem Tropfen wird ein Tepisch, aus dem Tepisch wird eine Wand /

Ich halte sie vor meine Augen und seh nur die Schehmen meiner Hand /

Und das Schwarz bededeckt die die grünen Blätter mit leiser Präzision /

und das einige was das Schwarz durchdringt sind weiße Explosionen /

Und Gebete waren mal bunt, jetzt haben sie gar keine Farbe /

Denn in tausend Sprachen schreien Priester aller Religion: Erbarmen /

Und der Mensch denkt Schwarz und Weiß und lässt alle Farben gehen /

und macht die Welt zu einem Manga, vom Himmel fällt schwarzer Regen /

Die Welt ertrinkt in den Wellen /

die an Klippen zerschellen.

/

Und alles wird schwarz was mal farbig war.

/

Nur noch dunkel und hell /

und wenn der Regen erst fällt /

bleibt nichts von der Welt die so magisch war /

Мен көшелерде жалғыз самурай сияқты жүремін /

Мен концлагерьлер мен Абу-Грейбтің ақ-қара суреттерін көремін.

Ал мен өзімді бір фунт апиынмен есірткіге салғандай сезінемін

Соғыс ветчинасы сұмдық, бірақ қазір олар бізге тағы қауіп төндіреді /

Мен көмектесе алмайтындай күлетін адамдардың қасынан өтемін /

Олар жаңбырды көрмегендей немесе бізді не ауыртып жатқанын сезбейтін сияқты /

Көзім қарайғанша жаңбыр астында тұрамын /

Мен үйге апаратын жолды таба алмаймын.

Себебі менің ішімде Гозилла мен Кинг Конг арасында шайқас жүріп жатыр /

Мен жай дем алып, күтуім керек, иә бұл дұрыс /

Бірақ мен сен көрмегенді көремін, түзу жүре алмаймын, /

өйткені әлем манга және аспаннан қара жаңбыр жауады /

Әлем толқындарға батып барады /

жартастарға құлау.

/

Ал бұрын боялғанның бәрі қараға айналады.

/

тек қараңғы және жарық

және жаңбыр жауғанда /

Сиқырлы дүниеден ештеңе қалмады /

Біз өмір сүріп жатқан әлемнен барлық түстер жойылды /

Үйге келіп, окоптан хабар берген сарбаздардан сұраңыз /

Жау көзіндегі ақты көргенде білесің/

Соғыс үшін дәлелдер болуы мүмкін, бірақ ешқайсысы тартпайды /

Мен үстіміздегі көк аспанның ағарып бара жатқанын көріп тұрмын /

Менің ойым жоғалғандай, мен қиналып бара жатырмын /

Сіз әлі түстерді көретін жерде мен қара дақтан басқа ештеңе көрмеймін /

аш балалардың қарнында, ал жаңбыр оларды шайып кетеді.

/

Ай күннің алдынан қозғалғандай /

Дүние қара мұнай өндірілетін терең туннель іспетті.

/

Мен сіз көрмегенді көремін және бәріне ескертемін /

Әлем манга және аспаннан қара жаңбыр жауады /

Әлем толқындарға батып барады /

жартастарға құлау.

/

Ал бұрын боялғанның бәрі қараға айналады.

/

тек қараңғы және жарық

және жаңбыр жауғанда /

Сиқырлы дүниеден ештеңе қалмады /

Мен түс соқыр болып туылғанымды қалаймын /

және не болып жатқанын көрудің қажеті жоқ, өйткені күннің соңында сіз енді батыр болмайсыз

кел /

Жаңбыр жауып, теңіз қара түске боялды /

ал төменгі жағындағы жануарлар ешқашан болмағандай жоғалады /

Тамшы кілемге айналады, кілем қабырғаға айналады /

Мен оларды көз алдымда ұстаймын және қолымның көлеңкесін ғана көремін /

Ал қара жасыл жапырақтарды тыныш дәлдікпен жабады

ал қараны тесіп өтетін кейбіреулер ақ жарылыстар /

Ал намаздар бұрын түрлі-түсті болатын, қазір олардың түсі мүлдем жоқ /

Өйткені әр діннің діни қызметкерлері мың тілде айғайлайды: Мейірімділік /

Ал адам ақ пен қараны ойлайды және барлық түстерді жібереді /

және әлемді мангаға айналдырады, аспаннан қара жаңбыр жауады /

Әлем толқындарға батып барады /

жартастарға құлау.

/

Ал бұрын боялғанның бәрі қараға айналады.

/

тек қараңғы және жарық

және жаңбыр жауғанда /

Сиқырлы дүниеден ештеңе қалмады /