Douce Hirondelle - Dernière Volonté

Une hirondelle sur mon epaule, me siffle la rengaine de l’automne

Et meme si l’hiver me pardonne, il a fane mon bouclier de roses

Par des regards immobiles et des gestes invisibles

Je reste assis contre le vent, je marche librement sur le printemps

La pluie, le vent et les orages, n’entacheront pas mon courage

Des jeux de guerre a mes cotes, un doux ruisseau pour m’apaiser

Quelques mots sur une feuille de bronze, quelques inconnus me parleront

Comme un soldat solitaire, fige pour toujours dans la pierre

Иығымдағы қарлығаш, Күзді ысқыртады

Қыс мені кешірсе де, раушан қалқанымды құрғатты

Тұрақты көзқарастар мен көрінбейтін қимылдар арқылы

Желге қарсы отырамын, Бұлақ үстінде емін-еркін жүремін

Жаңбыр, жел және дауыл менің батылдығыма нұқсан келтірмейді

Менің қасымда соғыс ойындары, мені тыныштандыратын нәзік ағын

Қола парақта бірнеше сөз, бірнеше бейтаныс адамдар менімен сөйлеседі

Мәңгілік тасқа қатып қалған жалғыз солдат сияқты