О ней - Денис Майданов

Собираю наши встречи, наши дни, как на нитку — это так долго.

Я пытаюсь позабыть, но новая попытка колит иголкой.

Расставляю все мечты по местам.

Крепче нервы, меньше веры день за днём, да гори оно огнём.

Только мысли всё о том, где вдвоём, с тобою вдвоём.

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Понимаю, что для вида я друзьям улыбаюсь — это не просто.

И поставил бы я точку, но опять запятая — это серьезно.

Разлетаюсь от тоски на куски.

На осколки — всё без толку день за днём, да гори оно огнём.

Только мысли всё о том, где вдвоём, с тобою вдвоём.

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Мне не жить одному…

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Я за ней поднимусь в небо…

Я за ней упаду в пропасть…

Я за ней поднимусь в небо.

Я за ней упаду в пропасть.

Я за ней, извини, гордость.

Я за ней одной, мне не жить одному.

Жиналыстарымызды, күндерімізді жіпке тізгендей жинаймын – бұл өте ұзақ.

Мен ұмытуға тырысамын, бірақ жаңа әрекет инемен ауырады.

Мен барлық армандарымды олардың орнына қойдым.

Күшті жүйке, күннен күнге сенім азаяды, бірақ оны отпен күйдіріңіз.

Тек ойлар екеуіңнің қайдасыңдар, сенімен бірге.

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен сыртқы келбет үшін достарыма күлетінімді түсінемін - бұл оңай емес.

Ал мен нүкте қояр едім, бірақ тағы да үтір маңызды.

Мен сағыныштан бөлшектенемін.

Фрагменттерге - күн өткен сайын бәрі нәтиже бермейді, бірақ оны отқа жағыңыз.

Тек ойлар екеуіңнің қайдасыңдар, сенімен бірге.

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен жалғыз өмір сүре алмаймын...

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.

Мен оның соңынан аспанға барамын...

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын...

Мен оның соңынан аспанға барамын.

Мен оның артынан тұңғиыққа құлаймын.

Мен оның артындамын, кешіріңіз, мақтаныш.

Мен оның соңынан жалғыз жүремін, жалғыз өмір сүре алмаймын.