Я зажёг в церквах все свечи - ДДТ

Я зажёг в церквях все свечи, но одну — одну оставил,

Чтобы друг в осенний вечер да по мне её поставил,

Чтобы дальняя дорога мне короче показалась,

Чтоб душа, вздремнув немного, вновь в Россию собиралась.

Где порвав к чертям всё тело сберегла её живою.

Днем дралась а ночью пела, не давала ей покоя.

Грела льдом кормила небом, жизнь с овчину отрыдалась.

Целовала спелым снегом и огнем ласкать пыталась.

Отняла любовь земную, подарив тоску и веру,

Разбавляя удалую жизнь весельем без меры.

Ни кола двора ни денег — только горечь да тревогу,

Да закат где всё до фени, где ни двери, ни порога

Я зажег в церквях все свечи, но одну — одну оставил,

Чтобы друг в осенний вечер да по мне её поставил,

Чтобы дальняя дорога мне короче показалась,

Чтоб душа, вздремнув немного, снова к дому собиралась.

Отпустил попам грехи я, чтоб они мне отмолили.

Всё что мне друзья налили — всё тебе, моя Россия!

Мен шіркеулердегі барлық шамдарды жағып қойдым, бірақ біреуін қалдырдым,

Бір досым оны маған күзгі кешке қойды,

Ұзын жол маған қысқа көріну үшін,

Осылайша, жан аздап ұйықтап, қайтадан Ресейге жиналды.

Бүкіл дене оны тозаққа дейін тірілтті.

Күндіз төбелесіп, түнде ән айтты, тыныштық бермеді.

Мұзбен жылыды аспанға, Өмір қой терісіндей жылады.

Піскен қармен сүйіп, отпен сипаламақ болды.

Ол жердегі махаббатты алып тастап, мұң мен сенім берді,

Шалғайдағы өмірді өлшеусіз қызықпен сұйылту.

Ауланың қазығы жоқ, ақша жоқ - тек ашу мен уайым,

Иә, бәрі діттеген жеріне жеткен, есігі жоқ, босағасы жоқ күн батуы

Мен шіркеулердегі барлық шамдарды жағып қойдым, бірақ біреуін қалдырдым,

Бір досым оны маған күзгі кешке қойды,

Ұзын жол маған қысқа көріну үшін,

Сөйтіп, аздап тынығып алған жан қайтадан үйге барады.

Мен үшін дұға етулері үшін мен діни қызметкерлерге күнәларымды босаттым.

Менің достарымның мен үшін төгілгенінің бәрі - бәрі сен үшін, менің Ресейім!