Это всё… - ДДТ

Побледневшие листья окна зарастают прозрачной водой.

У воды нет ни смерти, ни дна, я прощаюсь с тобой.

Горсть тепла после долгой зимы донесем пять минут до утра

Доживем... Наше море вины поглощает время-дыра.

Это все, что останется после меня.

Это все, что возьму я с собой.

С нами память сидит у стола, а в руке её пламя свечи.

Ты такой хорошей была, посмотри на меня не молчи.

Крики чайки на белой стене окольцованы черной луной,

Нарисуй что-нибудь на окне и шепни на прощание рекой.

Это все, что останется после меня.

Это все, что возьму я с собой.

Это все, что останется после меня.

Это все, что возьму я с собой.

Две мечты да печали стакан мы, воскреснув, допили до дна.

Я не знаю, зачем тебе дан, правит мною дорога-луна.

Ты не плачь, если можешь, прости, жизнь - не сахар, а смерть нам не чай.

Мне свою дорогу нести, до свидания, друг, и прощай.

Это все, что останется после меня.

Это все, что возьму я с собой.

Это все, что останется после меня.

Это все, что возьму я с собой.

Оу-о-о-о...

Терезенің ақшыл жапырақтарын мөлдір су басып кеткен.

Суда өлім де, түбі де жоқ, қоштасамын сенімен.

Ұзақ қыстан кейін бір уыс жылу таңға бес минут әкеледі

Өмір сүрейік... Біздің кінә теңізіміз уақыт тесігін сіңіреді.

Менен кейін қалғаны осы.

Мен өзіммен бірге алып кетемін.

Бізбен бірге естелік үстелде отырады, ал оның қолында шамның жалыны.

Сен сондай жақсы едің, маған қара, үндеме.

Ақ қабырғадағы шағаланың зарын қара ай шырылдаған,

Терезеге бірдеңе салып, өзен жағасында сыбырлап қоштас.

Менен кейін қалғаны осы.

Мен өзіммен бірге алып кетемін.

Менен кейін қалғаны осы.

Мен өзіммен бірге алып кетемін.

Екі арман мен мұң, Тірілдік біз стақанды түбіне дейін.

Саған неге берілгенін білмеймін, жол-ай билейді мені.

Қолыңнан келсе жылама, кешір, өмір қант емес, ажал біз үшін шай емес.

Жолымды алып жүрмін, қош бол, дос, қош бол.

Менен кейін қалғаны осы.

Мен өзіммен бірге алып кетемін.

Менен кейін қалғаны осы.

Мен өзіммен бірге алып кетемін.

О-о-о-о...