Белая река - ДДТ

Недавно его встретил я,

Он мне родня по юности.

Смотрели, ухмылялися,

Да стукали в две рюмочки.

Ну как живешь?

— Не спрашивай…

Всем миром правит добрая,

Хорошая, чуть вздорная,

Но мне уже не страшная…

Белая река, капли о былом.

Ах, река-рука, поведи крылом.

Я тону, и мне, в этих пустяках,

Ты рюмка на столе — ты небо на руках.

А помнишь эту песенку,

Что запевали с детства мы,

В подъезде да на лесенке,

Стояли наши стороны.

И свет окном разбавленный

Был нам милее солнышка.

И ветерок отравленный

Глотали мы из горлышка.

Белая река, капли о былом.

Ах, река-рука, поведи крылом.

Я тону, и мне, в этих пустяках,

Ты рюмка на столе — ты небо на руках.

И к миру, где все поровну

Судьба мела нас веником.

А мы смотрели в сторону,

И было все до фени нам.

И в этой вечной осени

Сидим с тобой, два голых тополя.

А смерть считает до семи,

И утирает сопли нам.

Белая река, капли о былом.

Ах, река-рука, поведи крылом.

Я тону, и мне, в этих пустяках,

Ты рюмка на столе — ты небо на руках.

Жақында мен оны кездестірдім

Ол менің жас кезімдегі туысым.

Қарау, күлу

Иә, олар екі стаканды қағып кетті.

Ал, сіз қалай өмір сүресіз?

- Сұрамаңыз...

Жақсылық бүкіл әлемді билейді,

Жақсы, сәл жеңіл

Бірақ мен енді қорықпаймын...

Ақ өзен, өткеннің тамшылары.

О, өзен қолы, қанатыңды қимылда.

Мен батып бара жатырмын, ал мен, бұл ұсақ-түйектерге,

Үстелдегі стақансың – қолыңдағы аспансың.

Бұл ән есіңде ме

Бала кезімізден ән айтқанымыз,

Кіре берісте және баспалдақта,

Біздің жақтары тұрды.

Ал терезе арқылы сұйылтылған жарық

Біз күннен де тәтті едік.

Және уланған самал

Мойыннан жұтындық.

Ақ өзен, өткеннің тамшылары.

О, өзен қолы, қанатыңды қимылда.

Мен батып бара жатырмын, ал мен, бұл ұсақ-түйектерге,

Үстелдегі стақансың – қолыңдағы аспансың.

Және бәрі тең болатын әлемге

Тағдыр бізді сыпырғышпен борлады.

Ал біз басқа жаққа қарадық

Және мұның бәрі бізді алаңдатты.

Ал осы мәңгілік күзде

Біз сенімен отырамыз, екі жалаңаш терек.

Ал өлім жетіге дейін есептеледі

Және бізге снотты сүртеді.

Ақ өзен, өткеннің тамшылары.

О, өзен қолы, қанатыңды қимылда.

Мен батып бара жатырмын, ал мен, бұл ұсақ-түйектерге,

Үстелдегі стақансың – қолыңдағы аспансың.