Разговор на войне - ДДТ

Нас с ним в аду война свела - она друзей не спишет.

Я был герой - рвал удила, он был намного тише.

В сырое небо жёг закат, смерть рядом что-то ела,

Моя душа рвалась в набат, его - тихонько пела.

Моя душа рвалась в набат, его - тихонько пела.

Мы были разные во всем, цитата - лед да пламень.

Шмелём кипел я под огнем, а он чернел, как камень.

Молчал, и только иногда, когда я наезжаю -

Бросал мне: "Парень, ерунда, Господь нас уважает"

Он отвечал: "Всё ерунда, Господь нас уважает"

Уважает...

Сидим в горах, вокруг зима, хрипит в грязи пехота.

Нам как-то было не до сна и тошно от чего-то.

И разговор мы повели в час злобного затишья

Куда нас черти завели, в конце времен, братишка?

Куда нас бесы завели, в конце времен, братишка?

Ему кричал, ты посмотри на эти сучьи рожи,

Им все до фонаря, гори страна в придачу тоже.

Нас завтра снова продадут, пойдем на урожаи.

А он во ответ: "Брось, баламут, Господь нас уважает"

А он во ответ: "Брось, баламут, Господь нас уважает"

Уважает...

Всё по нулям - уже видна дыра большого срама,

Живет подачками страна продавшего всё хама.

Их либеральные зады достали наши флаги.

Ни баб, ни водки, ни еды - лишь темные овраги.

Ни дев, ни смысла, ни еды - лишь мертвые овраги.

Я слов уже не нахожу и сильно раздражает,

Меня его - терпи, браток, Господь нас уважает,

На кой такой Господь нам всем - где светлые дороги?

Тут оторвал нас от проблем тяжелый крик тревоги

Тут оторвал нас от проблем тяжелый крик тревоги.

Тревога...

Очнулись с ним опять вдвоем - мы в белой медсанчасти.

Я помню лишь дверной проем, как нас рвало на части,

Он долго молча умирал - сошел, как снег с аллеи,

Я что-то понял - он не врал, но рассказать не смею,

Я что-то понял - он не врал, но выразить не смею.

С тех пор когда нет на глоток и сильно обижают,

Я говорю: "Не ссы, браток, Господь нас уважает"

Я говорю: "Держись, браток, Господь нас уважает"

Я говорю: "Пробьёмся, брат, Господь нас уважает"

Я говорю: "Мы победим - Господь нас уважает".

Соғыс бізді тозақта біріктірді - бұл достарды өшірмейді.

Мен батыр болдым - бит жыртты, ол әлдеқайда тыныш болды.

Ылғалды аспанда күн батуы өртенді, өлім жақын жерде бірдеңені жеді,

Дабылға жаным жыртылды, ақырын ән салды.

Дабылға жаным жыртылды, ақырын ән салды.

Біз әр нәрседе ерекше болдық, цитата – мұз бен от.

Оттың астында балбырадай қайнадым, ол тас боп қарайып кетті.

Үнсіз, тек кейде мен кездескен кезде -

Мені лақтырып жіберді: «Балам, бос сөз, Иеміз бізді құрметтейді»

Ол: «Бәрі бос сөз, Жаратқан Ие бізді құрметтейді» деп жауап берді.

Құрметпен...

Біз тауда отырмыз, қыс мезгілі, жаяу әскер лайда сыбырлайды.

Ұйқымыз келмей, бірдеңеден ауырып қалдық.

Ал зұлым тыныштық сағатында әңгіме-дүкен құрдық

Ақыр соңында, олар бізді қайда апарды, ағайын?

Ақыр заман бізді жындар қайда апарды, ағайын?

Ол айқайлады, сен мына қаншық жүздерге қара,

Шырақтың қамын ойламайды, елді қоса күйдіреді де.

Ертең тағы сатамыз, ораққа барайық.

Ол былай деп жауап берді: «Жүр, бүлдіршін, Жаратқан Ие бізді құрметтейді»

Ол былай деп жауап берді: «Жүр, бүлдіршін, Жаратқан Ие бізді құрметтейді»

Құрметпен...

Барлығы нөлге тең - үлкен ұяттың тесігі қазірдің өзінде көрінеді,

Барын сатқан боданның елі үлестірмемен күн көреді.

Олардың либералды есектері біздің туларды алды.

Әйел жоқ, арақ жоқ, тамақ жоқ – тек қара сайлар.

Тың жоқ, мағынасы жоқ, ас жоқ – өлі сайлар ғана.

Мен енді сөз таба алмаймын және бұл өте тітіркендіргіш,

Менімен бірге оған шыда, ағайын, Жаратқан Ие бізді сыйлайды,

Неліктен бәрімізге осындай Раббым - жарық жолдар қайда?

Содан кейін біз қиындықтардан қатты дабыл қағып кеттік.

Дабылдың ауыр айқайы бізді проблемаларымыздан алыстатты.

Мазасыздық...

Біз онымен бірге қайтадан ояндық - біз ақ медициналық бөлімшеде жатырмыз.

Есімде тек есік, біз қалай айырылдық,

Ол ұзақ уақыт бойы үнсіз өлді - ол аллеядан қар сияқты түсті,

Мен бір нәрсені түсіндім - ол өтірік айтпады, бірақ мен айтуға батылым жоқ,

Мен бір нәрсені түсіндім - ол өтірік айтпады, бірақ мен оны айтуға батылым бармадым.

Содан бері, жұтым болмаған кезде және олар қатты ренжітеді,

Мен айтамын: «Сиіспе, аға, Жаратқан Ие бізді сыйлайды»

Мен айтамын: «Ұста, аға, Жаратқан Ие бізді сыйлайды»

«Өтейік, ағайын, Жаратқан ием бізді сыйлайды» деймін.

Мен айтамын: «Біз жеңеміз - Жаратқан Ие бізді құрметтейді».