Поколение - ДДТ

Залпами тысяч горластых инфарктов, отцы наши встретили новый день,

Но наслаждались пожаром недолго, устав отбрасывать тень.

И в обед, не спеша, схоронили живьем надоевшую кровь перемен,

Закопав эту силу в ночной чернозем, вдоль отвоеванных стен.

И мы выросли, но стены отцов зацвели плесенью, ржавым мхом,

И вновь солнца не видно и в этой пыли разрушался отцовский дом,

И она проросла — эта сила в нас, свежая кровь перемен

Свободу солнцу, опять получил приказ долго дремавший ген.

И мы рубились и падали стена за стеной, и Век пролетал за час,

Но награды и деньги стали тощей ценой, и эта сила ушла от нас

Не все, конечно же, случайность и бред, и это время угадала Еда.

Уходит Наше поколение НЕТ, приходит Ваше поколение ДА.

Мыңдаған қатты жүрек соғыстары, біздің әкелер жаңа күнді қарсы алды,

Бірақ олар көлеңке түсіруден шаршап, оттың рахатын ұзақ көрмеді.

Түскі уақытта олар баяу өзгерістердің скучно қанын тірідей көмді,

Осы күшті түнгі қара топыраққа, қалпына келтірілген қабырғалардың бойына көму арқылы.

Біз өстік, бірақ әкелердің қабырғалары көгерген, тот басқан мүкпен гүлдеді,

Тағы да күн көрінбейді, мына шаңда әке шаңырағы бұзылды,

Ал көктеп шықты – бұл күш бізде, өзгерістің тың қаны

Күнге бостандық, ұзақ ұйықтаған ген тағы да тапсырыс алды.

Біз қабырғаны қабырғаға кесіп, құлаттық, Ғасыр бір сағатта ұшып кетті,

Бірақ марапат пен ақша болмашы бағаға айналып, бұл билік бізді тастап кетті

Барлығы, әрине, кездейсоқ және нонсенс емес, және бұл жолы Азық-түлік болжады.

Біздің ұрпақ кетіп жатыр ЖОҚ, сіздің ұрпақ келеді ИӘ.