Осень, мёртвые дожди - ДДТ

Осень - мертвые дожди, осень - юные морозы

Задубевшие березы ковыляют по Руси.

Осень - пьяная река, затопившая дорогу.

Осень - смертная тревога у живого старика.

Я татарин на лицо да с фамилией хохляцкой.

Отчего ж в тоске кабацкой угодил под колесо.

Я зарезан без ножа, я прострелен, но не пулей.

Вы мою свечу задули, осень - темная душа.

С неба льет хмельная муть, для чего Ему я каюсь?

Скоро, верую, отмаюсь вместо крови в жилах ртуть.

Поэтичность языка, легковесная химера,

А в душе - любовь и вера разгребают облака.

Осень - старое жилище, осень - юные морозы,

Задубевшие березы ковыляют по Руси...

Күз - өлі жаңбыр, күз - жас аяз

Мылқау қайыңдар Ресейді шарлап жүр.

Күз – жолды басқан мас өзен.

Күз – тірі қарияның ажал толғанысы.

Мен Хохляцкая фамилиясы бар татармын.

Неліктен, тавернаның мұңында, дөңгелектің астына түсті.

Мені пышақсыз пышақтады, оқ тигізбейді, бірақ оқ емес.

Шамымды сөндірдің, Күз қара жан.

Аспаннан мас қылатын шөгінділер төгіліп жатыр, Оған тәубе етем неге?

Көп ұзамай мен тамырымдағы қанның орнына сынапты жуамын деп сенемін.

Поэтикалық тіл, жеңіл химера,

Ал жанда - махаббат пен сенім бұлттарды сілкіп тастайды.

Күз - ескі үй, күз - жас аяз,

Мылқау қайыңдар Ресейде жүр...