Ночь перед Рождеством - ДДТ

Как-то ехал я, перед Рождеством,

Погонял коня гужевым хлыстом,

На моём пути тёмный лес стоит,

Кто-то в том лесу воет и кричит.

Ехал к милой влёт за пятнадцать вёрст,

А вокруг метёт, только видно хвост,

Моего коня масти вороной,

Жди любимая, свижусь я с тобой.

Но вдруг слышу вой, конь мой дал галоп,

Ах ты боже мой, чуть не сел в сугроб,

Я обрез достал из тулупа свой,

И коню кричал: «Выручай родной!»

А нечистые за мной мчались так,

Что стал креститься я, пронзил душу страх,

Наугад палю из обреза я,

Эх бы пули мне да серебряные!

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

А до хутора уж рукой подать —

Мерзким упырям меня не догнать,

Вот и дом стоит где живёт моя,

Обведу святой круг вокруг дома я.

Коня на ворог я загнал и враз,

Сена чуть не стог дал ему за раз,

Ешь ты мой родной, ведь ты спас меня!

Ах ты, вороной!

— я хвалил коня.

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Сохрани, — крещусь, — Богородица!

Когда назад помчусь, как распогодится,

Гальке дорогой постучал в окно —

Пришёл милый твой, доставай вино!

Из ковша хлебну вина, сердцу, мать,

Гальку обниму и пойдём мы спать,

Завтра ж мне в мороз, мчаться вновь домой,

Помоги Христос и мой вороной.

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Бірде мен Рождество алдында көлік жүргізіп келе жатқан едім,

Атты қамшымен айдады,

Қараңғы орман жолымда тұр,

Сол орманда біреу айғайлап, айқайлап жатыр.

Мен он бес мильге тәтті ұшуға бардым,

Ол айнала сыпырылады, тек құйрығы көрінеді,

Менің атым қара,

Күте тұр, сүйіктім, мен сенімен боламын.

Бірақ кенеттен мен айқайладым, менің атым жүгірді,

Құдай-ау, мен қар құрсауында отыра жаздадым,

Мен қой терісінен кесілген мылтығымды шығардым,

Ол атқа: «Қымбаттым маған көмектес!» - деп айғайлады.

Ал арамдар артымнан жүгірді,

Мен шомылдыру рәсімінен өте бастадым, қорқыныш жанымды тесіп кетті,

Мен кесілген шолақ мылтықтан кездейсоқ оқ аттым,

О, менің күміс оқтарым болса ғой!

Құдай маған көмектес!

О, мына жаулар мені жеңді!

Әулие Николай, қорға!

Әй, шайтандар бітірді, шешесінің балалары!

Ал ферма бір тас лақтырылған жерде -

Мені қуып жете алмайды зұлым аруақтар,

Міне, менің үйім тұрады,

Мен киелі шеңберді үйдің айналасына айналдырамын.

Мен атты қақпаға айдадым да, бірден

Пішен оған бір уақытта стек берді,

Сен менің қымбатымды жейсің, өйткені сен мені құтқардың!

Әй, қарға!

Мен атты мақтадым.

Құдай маған көмектес!

О, мына жаулар мені жеңді!

Әулие Николай, қорға!

Әй, шайтандар бітірді, шешесінің балалары!

Құтқар, - мен шомылдыру рәсімінен өттім, - Құдайдың анасы!

Ауа-райы ашылғанда, мен артқа асығамын.

Қымбатты қиыршық терезені қағады -

Сіздің сүйіктіңіз келді, шарап алыңыз!

Шөміштен бір жұтым шарап алайын, жүрегім, анашым,

Мен тастарды құшақтаймын, біз ұйықтаймыз,

Ертең мен суықпын, үйге қайта асығыңыз,

Мәсіхке және менің қарғама көмектес.

Құдай маған көмектес!

О, мына жаулар мені жеңді!

Әулие Николай, қорға!

Әй, шайтандар бітірді, шешесінің балалары!

Құдай маған көмектес!

О, мына жаулар мені жеңді!

Әулие Николай, қорға!

Әй, шайтандар бітірді, шешесінің балалары!