Монолог в ванной - ДДТ

Наполню я ванную до краев, брошусь печально на дно.

Пышное, белое тело мое заплачет душистым шампо.

Чуткие ножки свело от тоски, сердце дымит без огня,

О как не хватает могучей руки, чтобы крепко потерла меня.

Припев:

Мальчики, мальчики, мальчики, мальчики, где вы, Ромео, живете?

Верные, добрые, чуткие мальчики, что же вы так много пьете?

Недавно ко мне принесли жениха, он был омерзительно пьян.

Грозился кому-то пустить потроха, и а-а-блевал мой диван.

Всю ночь он храпел, а очнувшись чуть свет, стал с ревом терзать мою грудь.

И требовал, нет, не любовных утех, а рупь на кошмарную жуть.

Ой, что это?

Что это?

Прыщик на лбу!

О Боже, ну, как дальше жить?

Я скоро от этих мучений помру, так и не успев возлюбить.

Припев:

Мальчики, мальчики, мальчики, мальчики, где вы, Ромео, живете?

Верные, добрые, чуткие мальчики, что же вы так много пьете?

Жуынатын бөлмені аяғына дейін толтырамын, мұңайып түбіне тастаймын.

Менің керемет, аппақ денем хош иісті сусабынмен жылайды.

Сағыныштан қысылған нәзік аяқ, отсыз түтін түтеткен жүрек,

О, мені қатты ысқылайтын құдіретті қол жетіспейді.

Хор:

Балалар, ұлдар, ұлдар, балалар, сен қайда тұрасың, Ромео?

Иманды, мейірімді, сезімтал ұлдар, неге сонша ішесің?

Жақында маған күйеу жігіт әкелді, ол жиіркенішті мас болды.

Мен біреуге ішімдікке жіберемін деп қорқытып, диванымды құстым.

Түні бойы қорылдап, аздап оянғанда, кеудемді айқайлап жырта бастады.

Және ол, жоқ, махаббат жайлылығы емес, қорқынышты қорқыныш үшін рубль талап етті.

О, бұл не?

Бұл не?

Маңдайдағы безеу!

Құдай-ау, қалай өмір сүреміз?

Мен жақын арада осы азаптардан өлемін, сүюге уақыт таппай.

Хор:

Балалар, ұлдар, ұлдар, балалар, сен қайда тұрасың, Ромео?

Иманды, мейірімді, сезімтал ұлдар, неге сонша ішесің?