Ларёк - ДДТ

Я — осколок электрички, ночь, вокзал, глаза в окно.

Я — промокшие, как спички, небеса в Бородино.

Фонари грызут аллею, паровоз как глыба льда

В черной копоти на реях аороненая орда.

Злой этап, глотают нычки, бьют прикладом сопляка

Зэки спят на перекличке в грязной луже у ларька.

Гражданин начальник скачет документом на ветру,

А на рельсах время плачет будем счастливы к утру.

Жизнь больная, кашель — скука, пьет изжога из реки

Лижет пепел, лает с*ка по движению руки.

В забинтованном вокзале так смертельно ледяно

Сыпят ржавые медали — небеса в Бородино.

Верили, что точно знаем, жизнь не будет так горька

Проживем в тепле, да с краю ковыряясь у ларька.

Мы ларьками сцепим землю, свяжем Запад и Восток

Бей Макдональдсы — приемлю только наш родной лоток.

Наш ларек нам всем утеха реет смыслом на ветру

В нем беда и дискотека в нем — спасение по утру.

Русь моя, ты снишься многим вещий сон — всегда кошмар

И богатым и убогим — всем достался этот дар.

Что же нам открыто в мире, что нам отрыгнут века.

В пяти-комнатной квартире я спиваюсь у ларька.

На мою свободу слова льют козлы свободу лжи

Гражданин начальник, снова сказку злую расскажи.

Кем нам стать, уже не знаю верим ли, что сталь крепка

Русь закатом добивают распиная у ларька.

Города стучат экраном в лбы замерзших деревень

Мы уходим слишком рано оставляя дребедень.

Мы прошли свою дорогу по фашистам, по попсе

Мы тащили души к Богу жалко выжили не все.

И духовно, как на вздохе режет небо красота

Мы зубами твои крохи рвём до чистого холста.

Красота, ты здесь родная, недоступна, нелегка

За тобою наблюдаем похмеляясь у ларька.

Ты спасешь нас, точно знаю, я твой враг, твоя еда…

Красота не исчезает лишь уходит иногда.

Dis comment, оh, teint, оh, beaute, оh, beaute.

Mais jamais, оh, pourra, аrriver

Jusquoi, dis comment, on te voit

Dans cette boueh, o beaute

Pour ne pas oublier

Ces beaux reves de toi.

Мен пойыздың үзіндісімін, түн, станция, терезеден шыққан көздер.

Мен Бородинодағы сіріңке аспанындай дымқылмын.

Шамдар аллеяны кеміреді, локомотив мұз кесек

Аулалардағы қара күйеде барон ордасы.

Жаман сахна

Зектер дүңгіршектің жанындағы лас шалшықта ұйықтап жатыр.

Азаматтық бастық құжатты желмен секіріп жатыр,

Ал рельсте уақыт жылап жатыр, таң атқанша бақытты боламыз.

Өмір дерт, жөтел - зерігу, қыжыл өзеннен ішеді

Күлін жалайды, қол қимылымен қаншық үреді.

Таңғыш стансада өте қатты мұз

Тот басқан медальдар төгілуде - Бородинода аспан.

Өмірдің бұлай ащы болмайтынын анық білеміз деп сендік

Жылылықта өмір сүрейік, бірақ дүңгіршектің шетінен теріп алайық.

Жерді дүңгіршектермен байланыстырамыз, Батыс пен Шығысты қосамыз

Bay McDonald's - Мен тек өз науаны қабылдаймын.

Біздің бәрімізге арналған дүңгіршеміз желде мәнді қуанышпен ұшады

Онда қиындық бар және ондағы дискотека - таңертеңгі құтқару.

Менің Ресейім, сіз көптеген пайғамбарлық армандарды армандайсыз - әрқашан кошмар

Байлар да, кедейлер де - бұл сыйлықты бәрі алды.

Дүниеде бізге не ашылады, қай ғасырлар бізге жарқырайды.

Бес бөлмелі пәтерде дүңгіршекте ішемін.

Ешкілер менің сөз бостандығыма өтірік бостандығын төгеді

Азамат бастық, тағы да жаман ертегі айт.

Біз кім болуымыз керек, мен болаттың күшті екеніне сенеміз бе, білмеймін

Ресей дүңгіршекте айқышқа шегеленген күннің батуымен аяқталды.

Қалалар тоңған ауылдардың маңдайына экранмен қағады

Қоқыс тастап тым ерте кетеміз.

Біз фашистермен, эстрадамен жүрдік

Тәңірге жанымызды сүйредік, өкінішке орай бәрі де аман қалмады.

Ал рухани, сұлулық бір күрсінгенде аспанды кескендей

Біз сіздің үгінділеріңізді тісімізбен бос кенепке жыртамыз.

Сұлулық, сен мұнда қымбатсың, қол жетпес, оңай емес

Біз сізді дүңгіршекте асыққан кезде бақылап отырмыз.

Бізді құтқарарсың, анық білемін, жауыңмын, азығыңмын...

Сұлулық жоғалмайды, кейде жоғалады.

Пікір, ой, әйтеуір, о, сұлу, о, сұлу.

Mais jamais, о, поурра, келуші

Түсініктеме беріңізші

Dans cette boueh, о сұлу

Не пас oublier құйыңыз

Ces beaux reves de toi.