Господь нас уважает - ДДТ

Нас с ним в аду война свела — она друзей не спишет.

Я был герой — рвал удила, он был намного тише.

В сырое небо рвал закат, смерть рядом что-то ела,

Моя душа рвалась в набат, его — тихонько пела.

Моя душа рвалась в набат, его — тихонько пела.

Мы были разные во всем, цитата — лед да пламень.

Шмелём кипел я под огнем, а он чернел, как камень.

Молчал, и только иногда, когда я наезжаю —

Бросал мне: «Парень, ерунда, Господь нас уважает»

Он отвечал: «Всё ерунда, Господь нас уважает»

Уважает…

Сидим в горах, вокруг зима, хрипит в грязи пехота.

Нам как-то было не до сна и тошно от чего-то.

И разговор мы повели в час злобного затишья

Куда нас черти завели, в конце времен, братишка?

Куда нас бесы завели, в конце времен, братишка?

Ему кричал, ты посмотри на эти с*чьи рожи,

Им все до фонаря, гори страна впридачу тоже.

Нас завтра снова продадут, пойдем на урожаи.

А он во ответ: «Брось, баламут, Господь нас уважает»

А он во ответ: «Брось, баламут, Господь нас уважает»

Уважает…

Всё по нулям — уже видна дыра большого срама,

Живет подачками страна продавшего всё хама.

Их либеральные зады достали наши флаги.

Ни баб, ни водки, ни еды — лишь темные овраги.

Ни дев, ни смысла, ни еды — лишь мертвые овраги.

Я слов уже не нахожу и сильно раздражает,

Меня его — терпи, браток, Господь нас уважает,

На кой такой Господь нам всем — где светлые дороги?

Тут оторвал нас от проблем тяжелый крик тревоги

Тут оторвал нас от проблем тяжелый крик тревоги.

Тревога…

Очнулись с ним опять вдвоем — мы в белой медсанчасти.

Я помню лишь дверной проем, как нас рвало на части,

Он долго молча умирал — сошел, как снег с аллеи,

Я что-то понял — он не врал, но рассказать не смею,

Я что-то понял — он не врал, но выразить не смею.

С тех пор когда нет на глоток и сильно обижают,

Я говорю: «Не ссы, браток, Господь нас уважает»

Я говорю: «Держись, браток, Господь нас уважает»

Я говорю: «Пробъёмся, брат, Господь нас уважает»

Я говорю: «Мы победим — Господь нас уважает».

Соғыс бізді тозақта біріктірді - бұл достарды өшірмейді.

Мен батыр болдым - бит жыртты, ол әлдеқайда тыныш болды.

Күн батуы дымқыл аспанды жарып жіберді, өлім жақын жерде бірдеңені жеді,

Дабылға жаным жыртылды, ақырын ән салды.

Дабылға жаным жыртылды, ақырын ән салды.

Біз бәрінен басқа едік, дәйексөз мұз бен от.

Мен оттың астына балбырағандай болдым, ол тастай қап-қара болды.

Үнсіз, тек кейде мен кездескен кезде -

Ол мені лақтырып жіберді: «Балам, бос сөз, Иеміз бізді құрметтейді»

Ол: «Мұның бәрі бос сөз, Иеміз бізді құрметтейді» деп жауап берді.

Құрметпен…

Біз тауда отырмыз, айнала қыс, жаяу әскер лайда сыбырлап жатыр.

Ұйқымыз келмей, бірдеңеден ауырып қалдық.

Ал зұлым тыныштық сағатында әңгіме-дүкен құрдық

Ақыр соңында, олар бізді қайда апарды, ағайын?

Ақыр заман бізді жындар қайда апарды, ағайын?

Мен оған айқайладым, мына қаншық жүздерге қара,

Олар шырақ туралы ойламайды, жүктеу үшін елді өртеп жібереді.

Ертең тағы сатамыз, ораққа барайық.

Ол былай деп жауап берді: «Жүр, бүлдіршін, Жаратқан Ие бізді құрметтейді»

Ол былай деп жауап берді: «Жүр, бүлдіршін, Жаратқан Ие бізді құрметтейді»

Құрметпен…

Барлығы нөлге тең - үлкен ұяттың тесігі қазірдің өзінде көрінеді,

Барын сатқан боданның елі үлестірмемен күн көреді.

Олардың либералдық артындағылар біздің туымызды алды.

Әйел жоқ, арақ жоқ, тамақ жоқ – тек қара сайлар.

Тың жоқ, мағынасы жоқ, ас жоқ – өлі сайлар ғана.

Мен енді сөз таба алмаймын және бұл өте тітіркендіргіш,

Сабыр ет, ағайын, Жаратқан Ие бізді сыйлайды,

Неліктен бәрімізге осындай Раббым - жарық жолдар қайда?

Содан кейін ауыр дабыл бізді проблемалардан алыстатты

Содан кейін ауыр дабыл бізді проблемаларымыздан алыстатты.

Мазасыздық…

Екеуміз онымен тағы ояндық – ақ медициналық бөлімшеде жатырмыз.

Есіктің есігі ғана есімде, қалай жыртылып кеткеніміз,

Ол ұзақ уақыт бойы үнсіз өлді - ол аллеядан қар сияқты түсті,

Мен бір нәрсені түсіндім - ол өтірік айтпады, бірақ мен айтуға батылым жоқ,

Мен бір нәрсені түсіндім - ол өтірік айтпады, бірақ мен оны айтуға батылым бармаймын.

Содан бері, жұтым болмаған кезде және олар қатты ренжітеді,

Мен айтамын: «Қойма, аға, Жаратқан Ие бізді сыйлайды»

Мен айтамын: «Ұста, аға, Жаратқан Ие бізді сыйлайды»

«Кеттік, аға, Жаратқан ием бізді сыйлайды» деймін.

Мен айтамын: «Біз жеңеміз - Жаратқан Ие бізді құрметтейді».