Дорожная - ДДТ

Мне сегодня так икалось, Люсь, ты вспомнила меня!

Как под током сердце сжалось, электричество кляня.

Все к чертям, решил — поеду!

На работе взял отгул.

И вот я еду, еду, еду, еду, еду, еду…

Ик!

— Еще разок икнул.

А напротив, сонно бабка, ковыряет пальцем нос.

Ей, видать, и енто сладко, нахлебалась в жизни слез.

Паренек с подбитым глазом, девка с кожей молодой.

С ней нахал, сулящий разом счастье, свет и мордобой.

Эх, железная дорога, эх, стальная магистраль.

Электрические боги обещали пастораль.

Эх, квадратные колеса, ох, кудрявые столбы!

Кровоточащие десна, обеззубленной души.

Ох, сижу, небритый очень, то ли дрема, то ли смерть.

Ехать дальше нету мочи, нету силушки терпеть.

Рядом страж закона хваткий, ага!

Три здоровых кулака

На заслуженной фуражке режет картой дурака.

Здесь народ все буквы знает, хоть и немытые умы.

Скоро, слышь, подорожают твердокаменные лбы.

Эх, родимые ухабы, за окном весь мир в пыли.

Там оранжевые бабы забивают костыли.

Эх, железная дорога, расписные поезда.

У родимого порога отказали тормоза.

Эх, дорожные дебаты, размышления-кирпичи,

Привокзальные сократы, вечно трезвые бичи.

Ехал он, ехал, да, так и не доехал!

Мен бүгін қатты ықыластым, Люси, сен мені есіңе түсірдің!

Ток астында болғандай, жүрек жиырылып, электр тогын қарғады.

Барлығы тозаққа, мен шештім - мен кетемін!

Жұмыстан бір күн демалыс алды.

Міне, мен барамын, барамын, барамын, барамын, барамын, барамын...

Хик!

– Қайтадан ықыласты.

Керісінше, ұйқысы қашқан әже, саусағымен мұрнын алады.

Ол, көріп тұрсың, ал STE тәтті, көз жасына тұншыққан.

Көзі қара бала, терісі жас қыз.

Ол оған намыссыз болды, бір уақытта бақыт, жарық және жанжалға уәде берді.

Е, темір жол, ә, темір жол.

Электрлік құдайлар малшы болуға уәде берді.

О, шаршы дөңгелектер, о, бұйра сырықтар!

Қансыраған қызыл иек, тіссіз жан.

О, мен отырмын, өте қырынбаған, не ұйқы, не өлім.

Одан әрі баруға зәр жоқ, шыдауға күш жоқ.

Құқық қорғаушының қасында, иә!

Үш сау жұдырық

Лайықты қалпақшада ол ақымақты картамен кесіп тастайды.

Бұл жерде халық санасы жуылмағанымен, барлық әріптерді біледі.

Жақында, тыңдаңыз, қатты тас маңдайлар қымбаттайды.

О, қымбатты шұңқырлар, терезенің сыртында бүкіл әлем шаң басқан.

Онда қызғылт сары әйелдер балдақтарды бітеп тастайды.

О, темір жол, боялған пойыздар.

Туу табалдырығында тежегіштер істен шықты.

Е, жол пікірталастары, ойлар-кірпіштер,

Сократ теміржол вокзалы, мәңгілік ауыр қасірет.

Мінді, мінді, иә, ол келмеді!