Demos tiempo al tiempo - David DeMaria

Se marchitan las hojas,

Entre campos de flores,

Se marchitan los sueños,

Entre desilusiones,

Pero siempre habrá un mañana,

En el que poder sembrar

Nacerá la esperanza,

En nuevos horizontes,

Crecerán los recuerdos,

De pasados amores,

Pero siempre habrá un mañana,

Para volverse a enamorar

DEMOS TIEMPO AL TIEMPO,

Como el otoño siempre se lo da al invierno,

Como la risa que se funde en el recuerdo,

De tu mirada, esa que me hizo feliz

Se marchitan palabras, se marchitan las noches,

Se marchitan los besos,

Que no se dan y se esconden,

Pero siempre habrá un camino

Rumbo a la felicidad

DEMOS TIEMPO AL TIEMPO

Se refleja en tus pupilas la silueta de la luna,

Se refleja su nostalgia, su misterio, su ternura

Hay un campo de amapolas, de emociones encendidas,

Hay un mar sin rompeolas,

Lleno de melancolía

DEMOS TIEMPO AL TIEMPO

жапырақтары қурап,

Гүл алқаптарының арасында,

армандар сөнеді,

көңілсіздіктер арасында,

Бірақ әрқашан ертең болады,

Қай жерге себу керек

Үміт туады

Жаңа көкжиектерде,

Естеліктер өседі

өткен махаббаттардан,

Бірақ әрқашан ертең болады,

қайтадан ғашық болу

УАҚЫТ БЕРЕМІЗ,

Күз оны әрқашан қысқа беретіндей,

Есте еритін күлкі сияқты,

Мені қуантқан түрің

Сөздер өшеді, түндер солады,

Поцелулер өшеді,

Бермейтін және жасырмайтын,

Бірақ әрқашан жол болады

бақытқа бет бұрады

УАҚЫТ БЕРЕМІЗ

Айдың сұлбасы шәкірттеріңде көрінеді,

Бұл оның сағынышын, сырын, нәзіктігін көрсетеді

Көкнәр өрісі бар, жанған сезімдер,

Толқынсыз теңіз бар,

меланхолияға толы

УАҚЫТ БЕРЕМІЗ