Le petit bonheur - Dalida

C’est un petit bonheur

Que j’avais ramassé

Il était tout en pleurs

Sur le bord d’un fossé

Quand il m’a vu passer

Il s’est mis à crier

«Madame, ramassez-moi!»

«Chez vous, amenez-moi»

Mes frères m’ont oublié

Je suis tombé, je suis malade

Si vous n’me cueuillez point

Je vais mourir, quelle ballade

Je me ferai petit, tendre et soumis

Je vous le jure

Madame, je vous en prie

Délivrez-moi de ma torture

J’ai pris le p’tit bonheur

L’ai mis sous mes haillons

J’ai dit faut pas qu’il meurt

Viens-t-en dans ma maison

Alors le p’tit bonheur

A fait sa guérison

Sur le bord de mon coeur

Y’avait une chanson

Mes jours, mes nuits, mes peines

Mes veilles, mon mal, tout fut oublié

Ma vie de désoeuvré(e)

J’avais le goût d’la r’commencer

Quand il pleuvait dehors

Ou qu’mes amis amis m’faisaient des peines

J’prenais mon p’ti bonheur et j’lui disais

C’est toi que j’aime

Mon bonheur a fleuri

Il a fait des bourgeons

C'était le paradis

Ca s’voyait sur mon front

Or un matin joli

Que je sifflais ce refrain

Mon bonheur est parti

Sans me donner la main

J’eus beau le supplier, le cajoler, lui faire des scènes

Lui montrer le grand trou qu’il me faisait au fond du coeur

Il s’en allait toujours la tête haute, sans joie sans haine

Comme s’il ne pouvait plus voir le soleil dans ma demeure

J’ai bien pensé mourir

De chagrin et d’ennui

J’avais cessé de rire

C'était toujours la nuit

Il me restait l’oubli

Il me restait l’mépris

Enfin que j’me suis dit

Il me reste la vie

J’ai repris mon bâton, mes feuilles, mes veilles et mes bagages

Et je bats la semelle dans des pays de malheureux

Aujourd’hui quand je pars à l’aventure et en voyage

Je fais un grand détour ou bien je me ferme les yeux

Je fais un grand détour ou bien je me ferme les yeux

Бұл кішкене бақыт

мен көтергенім

Оның бәрі көзіне жас алды

Арықтың шетінде

Менің өтіп бара жатқанымды көргенде

Ол айқайлай бастады

- Ханым, мені алыңыз!

«Үй, мені апар»

Бауырларым мені ұмытты

Мен құладым, ауырып қалдым

Мені алмасаң

Мен өлейін деп жатырмын, неткен баллада

Мен өзімді кішкентай, нәзік және мойынсұнғыш етемін

Мен саған ант етемін

Ханым, өтінемін

Мені азаптауымнан құтқар

Мен кішкентай бақытты алдым

Мен оны шүберектерімнің астына қойдым

Мен ол өлмеуі керек дедім

Менің үйіме кел

Сондықтан кішкентай бақыт

Сауығып кетті

Жүрегімнің шетінде

ән болды

Менің күндерім, түндерім, қайғыларым

Менің қырағылығым, менің ауырғаным, бәрі ұмытылды

Менің бос өмірім

Мен оны қайта бастағым келді

Сыртта жаңбыр жауып тұрғанда

Немесе менің достарым достарым мені ренжітті

Мен кішкентай бақытымды алып, айттым

Мен жақсы көретін сенсің

Менің бақытым гүлденді

Ол бүршік жасады

Бұл аспан еді

Маңдайымнан көрініп тұрды

Немесе әдемі таң

Бұл хорды ысқырып тұрғаным

Менің бақытым кетті

Қолымды сермей

Қанша жалынсам да, көндірсем де, онымен бірге көріністер жасасам да

Оған менің жүрегімде жасаған үлкен тесікті көрсетіңіз

Әрқашан басын көтеріп, өшпенділіксіз қуанышсыз кететін

Ол енді менің үйімде күнді көрмейтін сияқты

Мен өлу туралы ойладым

Қайғы мен жалығудан

Мен күлуді тоқтаттым

Әрқашан түн болатын

Мен ұмытшақтықпен қалдым

Мені менсінбей қалдым

Ақырында мен өзіме айттым

Менің өмірім қалды

Мен таяғымды, жапырақтарымды, күзетшілерімді және жүктерімді қайтарып алдым

Мен бақытсыз елдерде табанымды ұрдым

Бүгін мен шытырман оқиғалы және саяхаттаймын

Мен үлкен айналма жолмен жүремін немесе көзімді жұмамын

Мен үлкен айналма жолмен жүремін немесе көзімді жұмамын