Le Fermier - Dalida

Il quitte la ferme quand rougit l’aurore

Un manteau de laine dans les mains de l’or

L’or c’est une fourche qui charge le foin

C’est aussi la bouche qui chante le grain

Puis l’homme le chasse hors de son jardin

Il faut bien que passe

Les hommes et le trains

Ah, ah, ah…

Il quitte la ferme en laissant les clefs

Son manteau de laine il n’est plus fermier

Il quitte la vigne en chantant le vin

Il croit que la ville lui prendra la main

Mais l’homme des villes

N’a pas de jardin

Là-bas ce qui brille

N’est pas l’or du grain

Ah, ah, ah…

Таңның атысы қызарса фермадан шығады

Алтын қолында жүн тон

Алтын - шөп тиейтін айыр

Дәнді жырлайтын да ауыз

Сосын ер адам оны бақшасынан қуып шығады

Ол өтуі керек

Ерлер мен пойыздар

Аа, аа, аа...

Ол кілттерді қалдырып фермадан шығады

Оның жүн пальтосы ол енді фермер емес

Ол шарап шырқап жүзімдіктен шығады

Қала оның қолын алады деп ойлайды

Бірақ қала адамы

Бақшасы жоқ

Онда не жарқырайды

Астық алтын емес

Аа, аа, аа...