Margarida - Cristina Branco, Jorge Palma

Ai, Margarida,

Se eu te desse a minha vida,

Que farias tu com ela?

— Tirava os brincos do prego,

Casava c’um homem cego

E ia morar para a Estrela.

Mas, Margarida,

Se eu te desse a minha vida,

Que diria tua mãe?

— (Ela conhece-me a fundo.)

Que há muito parvo no mundo,

E que eras parvo também.

E, Margarida,

Se eu te desse a minha vida

No sentido de morrer?

— Eu iria ao teu enterro,

Mas achava que era um erro

Querer amar sem viver.

Mas, Margarida,

Se este dar-te a minha vida

Não fosse senão poesia?

— Então, filho, nada feito.

Fica tudo sem efeito.

Nesta casa não se fia.

О, Дейзи,

Саған өмірімді берсем,

Сіз онымен не істер едіңіз?

— Мен сырғаны шегеден алдым,

Көзі көрмейтін адамға тұрмысқа шыққан

Мен Жұлдыз үшін өмір сүрер едім.

Бірақ Дейзи,

Саған өмірімді берсем,

Анаң не дер еді?

— (Ол мені жақсы біледі.)

Дүниеде ақымақтардың көп екенін,

Және сен де ақымақ болғансың.

Ал, Дейзи,

Саған өмірімді берсем

Өлім  мағынасында?

— Мен сенің жерлеуге барар едім,

Бірақ мен бұл қателік деп ойладым

Өмір сүрмей сүюді қалау.

Бірақ Дейзи,

Бұл саған менің өмірімді берсе

Бұл поэзиядан басқа ештеңе емес пе еді?

— Сонымен, балам, ештеңе жасалмады.

Барлығы тиімсіз.

Бұл үйде сенім жоқ.