Fado - Cristina Branco

Será que sou lento por ser triste

Porque tudo julgo inútil e vão

E em terras de sol nada mais me assiste

Que uma sombra aquém da imensidão?

Ou será que sou triste por ser lento

Porque nunca me lanço ao vasto mundo

Só Lisboa junto ao Tejo é meu intento

Onde anónimo como sempre, me afundo

E por isso dou comigo, à deriva

P’las vielas escuras da pobre Mouraria?

Aí encontro muitos como eu, sem via

Os que vivem sem amor, fé, alegria…

Мен қайғылы болу үшін баяумын ба?

Өйткені менің ойымша, бәрі пайдасыз және олар кетеді

Және күн жерінде маған енді ештеңе көмектеспейді

Қандай көлеңкеде

Әлде баяу жүргеніме қынжыламын ба

Өйткені мен ешқашан өзімді кең әлемге жібермеймін

Тек Тагустың Лиссабоны ғана менің ниетім

Әдеттегідей анонимді жерде мен батып кетемін

Сол себепті мен өзімді адасып қалдым

Кедей Моуарияның қараңғы аллеялары арқылы ма?

Онда мен сияқтыларды жолсыз табамын

Махаббатсыз, сенімсіз, қуанышсыз өмір сүретіндер...