Angústia - Cristina Branco

O mar avança pela noite dentro

Rumo a tantas praias sós, distantes;

De vento e espuma é seu lamento

E de sal, como lágrimas flamantes

Assim eu sinto o mar

Quando ele se quebra a soluçar

Contra as escarpas da terra

E com as ondas minha dor suplica

A graça perdida de

Outra vez perto de ti me encontrar

Quero largar meu navio, caminhar

P’las águas rumo a todo o horizonte

Pois esteja onde estiver, eu cismo:

Tal como o luar das nuvens aparece

Minha dor p’lo mundo vagueia e entontece

E seu desejo é afogar-se no abismo

Porém, de noite eu sei que

O mar e eu sofremos a mesma mágoa

E que no leito sem margem, feito d'água

Um único soluço nos revolve

Assim fui buscando p’ra esquecer

Que tudo perdi por uma mulher;

Mas quando o mar reluz, preso do encanto

De novo me afundo, lavado em pranto

Теңіз түнге қарай жылжиды

Көптеген жалғыз, алыс жағажайларға қарай;

Желден                        сеннің зарың

Ал тұзды, жалындаған көз жасы сияқты

Сондықтан мен теңізді сезінемін

Ол жылаған кезде

Жердің тыртықтарына қарсы

Ал толқындармен менің ауруым жалынышты

Жоғалған рақым

Мені табу үшін саған тағы да жақын

Мен кемені тастап, жаяу жүргім келеді

Бүкіл көкжиекке қарай сулармен

Қай жерде болсаңыз да, мен цисммын:

Бұлттардан ай сәулесі көрінгенде

Дүниеге деген мұңым тентіреп, айналады

Ал сенің  тілегің тұңғиыққа  бату болу

Алайда түнде мен мұны білемін

Теңіз екеуміздің жүрегіміз бір ауырды

Ол судан жасалған төсексіз төсекте

Бір жылау бізді жігерлендіреді

Сондықтан ұмыту үшін іздедім

Әйел үшін бәрін жоғалтқаным;

Бірақ теңіз сиқырдың құрсауында жылтылдаған кезде

Мен қайтадан батып кеттім, көз жасыма жуылдым