A Uma Princesa Distante - Cristina Branco

Jamais voltaremos a ver-nos

Entre nós dois há um mundo pelo meio

Por vezes, de noite, à janela nos detemos

Mas são outras as estrelas que vemos…

Doutros tempos o enleio

É tão longínquo o vosso país do meu:

Como a luz da mais funda escuridão — tão distante —

Que viajando sem parar nas asas do desejo, eu

Vos saudaria num suspiro agonizante

Porém, se for verdade

Que sonhando o impossível

Se leva o maior dos anseios

À estrela mais intangível:

Então eu voltarei

Voltarei todas as noites…

De saudade

Бір-бірімізді енді ешқашан көрмейміз

Екеуміздің арамызда бір дүние бар

Кейде түнде терезеге тоқтаймыз

Бірақ біз көретін басқа жұлдыздар бар ...

Басқа уақыттан бастап enleio

Сіздің ел менікінен соншалықты алыс:

Ең терең қараңғылықтың жарығы сияқты — соншалықты алыс —

Тілек қанатына тоқтамай жол жүрген сол И

Мен сені азапты күрсініп қарсы алар едім

Дегенмен, рас болса

Бұл мүмкін емес нәрсені армандау

Бұл ең үлкен құштарлықты қажет етеді

Ең материалдық емес жұлдызға:

Сондықтан мен қайтып келемін

Мен әр түнде қайтамын...

Сені сағынып тұрмын