Lakes of Pontchartrain - Christy Moore

It was one fine March morning I bid New Orleans adieu

And I took the road to Jackson town, my fortune to renew

I cursed all foreign money, no credit could I gain

Which filled me heart with longing for the lakes of Ponchartrain

I stepped on board of a railroad car beneath the morning sun

I rode the rods till evening and I laid me down again

All strangers there no friends to me till a dark girl towards me came

And I fell in love with my Creole girl by the lakes of Ponchartrain

I said, «Me pretty Creole girl, me money here’s no good

If it weren’t for the alligators, I’d sleep out in the wood.»

«You're welcome here, kind stranger, from such sad thoughts refrain

For me Mammy welcomes strangers by the lakes of Ponchartrain

She took me into her Mammy’s house, and treated me right well

The hair upon her shoulders in jet black ringlets fell

To try and paint her beauty, Im sure twould be in vain

So handsome was my Creole girl by the lakes of Ponchartrain

I asked her if she’d marry me.

She said that ne’er could be

For she had got a lover and he was far at sea

She said that she would wait for him and true she would remain

Till he’d return to his Creole girl on the lakes of Ponchartrain

Its fare thee well, me Creole girl, I never may see you more

I’ll neer forget your kindness in the cottage by the shore

And at each social gathering, a flowing bowl I’ll drain

And I’ll drink a health to my Creole girl by the lakes of Ponchartrain

Бұл наурыздың бір тамаша таңы еді Мен Жаңа Орлеанмен қоштасуды ұсындым

Мен Джексон қаласына жолды алдым, менің жаңартып отырмын

Мен барлық шетел ақшасын қарғадым , мен несие алмадым

Бұл менің жүрегімді Пончартрейн көлдеріне деген сағынышқа толтырды

Мен таңғы күннің астында теміржол вагонына міндім

Кешке дейін шыбық мініп, қайта жатырдым

Маған қарай қара қыз келгенше, бейтаныс адамдардың бәрі маған дос болмады

Мен Пончартрейн көлдерінің жағасында креол қызыма ғашық болдым

Мен: «Мен сұлу креол қызы, маған бұл жерде ақша жақсы болмайды

Аллигаторлар болмаса, мен орманда ұйықтар едім.»

«Қош келдіңіз, бейтаныс адам, мұндай қайғылы ойлардан аулақ болыңыз

Мен үшін Анам бейтаныс адамдарды Пончартрейн көлдерінде  қарсы алады

Ол мені анасының үйіне алып                             Мені                                                                                                  алып,                                                                                                             алып,                        |

Оның иығындағы  қара сақиналы шаштары түсіп кетті

Оның сұлулығын бояуға тырысып, екінің бекер болатынына сенімдімін

Пончартрейн көлінің жағасындағы креол қызым өте әдемі болды

Мен одан маған үйленсе, одан сұрадым.

Ол бұлай болуы мүмкін емес деді

Өйткені оның ғашығы бар еді, ал ол алыс теңізде болатын

Ол оны күтетінін және қалатынын айтты

Ол Пончартрейн көлдеріндегі креол қызына қайтып келгенше

Жарайсың, креол қыз, мен сені енді ешқашан көрмеймін

Жағадағы саяжайдағы мейірімділігіңді ұмытпаймын

Және әр әлеуметтік жиналыста, ағып жатқан ыдыс, мен ағып кетемін

Мен креол қызыма Пончартрейн көлдерінің жағасында саулық ішемін