Je ne sais pas son nom - Chimène Badi

Je ne sais pas son nom, il ne sait pas le mien

Il est comme une chanson, un air que l’on retient

Il voit ce que jamais mon imagination

Inventerait des illusions

Lui dans la cour en face, moi au troisime tage

Comme un reve qui passe pos sur un nuage

Il pose son pinceau sur la ligne du temps

Et tout redevient beau en un instant

Il dessine les mots, dcouvre les nuances

Change le laid en beau, efface les absences

Il met de la couleur, des rouges, des bleus intenses

Son coeur est une plume, ses yeux un ciel immense

Je n’ose pas lui dire qu’il est mon univers

Qu’il est c' que je dsire, c' que je n' sais pas faire

C' qui me manque pour partir l o l’ennui se perd

Son monde est mon soupir, l’autre lumire…

Il dessine les mots, dcouvre les nuances

Change le laid en beau, efface les absences

Il met de la couleur, des rouges, des bleus intenses

Son coeur est une plume, ses yeux un ciel immense

Et je m’cris en lui comme une histoire sans fin

Le soleil de ses nuits qui rchauffe ses mains

Je suis dans ses rivires, les pierres et l’eau qui coule

Son ocan, ses mers, la vague qui l’enroule… !

Je ne sais pas son nom

Il ne sait pas le mien

Je suis dans ses rivires, les pierres et l’eau qui coule

Son ocan, ses mers, la vague qui l’enroule… !

Je ne sais pas

Je ne sais pas son nom

Je ne sais pas son nom, il ne sait pas le mien

Мен оның атын білмеймін, ол мені білмейді

Ол есіңде қалған ән, күй сияқты

Ол менің қиялымды көреді

иллюзияларды ойлап табады

Ол алдыңғы аулада, мен үшінші қабатта

Бұлтқа түскен өткінші арман сияқты

Ол щеткасын уақыт шкаласына қояды

Және бәрі әп-сәтте қайтадан әдемі болады

Сөздерді салады, қыр-сырын ашады

Ұсқынды сұлуға айналдыр, жоқтарды өшір

Ол түс, қызыл, қарқынды көк түстерді қояды

Оның жүрегі - қауырсын, көзі - үлкен аспан

Мен оған ол менің ғаламым деп айтуға батылым бармайды

Мен нені қалаймын, не істеу керектігін білмеймін

Сағындым нені қалдыруды зерігу жойылған жерде

Оның әлемі менің күрсінем, басқа жарық...

Сөздерді салады, қыр-сырын ашады

Ұсқынды сұлуға айналдыр, жоқтарды өшір

Ол түс, қызыл, қарқынды көк түстерді қояды

Оның жүрегі - қауырсын, көзі - үлкен аспан

Мен оның ішінде бітпейтін хикаядай жылаймын

Қолдарын жылытатын түндерінің шуағы

Мен оның өзендерінде, тастарында және аққан суындамын

Оның мұхиты, оның теңіздері, оны орап жатқан толқыны...!

Мен оның атын білмеймін

Ол мені білмейді

Мен оның өзендерінде, тастарында және аққан суындамын

Оның мұхиты, оның теңіздері, оны орап жатқан толқыны...!

Мен білмеймін

Мен оның атын білмеймін

Мен оның атын білмеймін, ол мені білмейді