Luiza - Carminho

Rua, espada nua

Boia no céu, imensa e amarela

Tão redonda, a lua, como flutua

Vem navegando o azul do firmamento

E num silêncio lento, um trovador cheio de estrelas

Escuta agora a canção que eu fiz pra te esquecer

Luiza, eu sou apenas um pobre amador

Apaixonado, um aprendiz do teu amor

Acorda, amor, que eu sei que embaixo

Desta neve mora um coração

Vem cá, Luiza, me dá tua mão

O teu desejo é sempre o meu desejo

Vem, me exorciza, dá-me tua boca

E a rosa louca vem me dar um beijo

E um raio de sol nos teus cabelos como um brilhante

Que, partindo a luz, explode em sete cores

Revelando então os sete mil amores

Que eu guardei somente pra te dar, Luiza, Luiza

көше, жалаңаш қылыш

Аспанда қалқып, үлкен және сары

Дөңгелек, ай, қалай жүзеді

Ол фиктамның көк көгілдір

Баяу тыныштықта, жұлдыздарға толы трубадур

Сені ұмыту үшін шығарған әнімді тыңда

Луиза, мен жай ғана бейшара әуесқоймын

Ғашық, махаббатыңның шәкірті

Оян, махаббат, мен мұны астынан білемін

Осы қардан жүрек тұрады

Мұнда кел, Луиза, маған қолыңды бер

Сенің тілегің әрқашан менің тілегім

Кел, мені қуып жібер, аузыңды бер

Жынды раушан мені сүйіп келді

Ал шашыңызда жарық күн сәулесі

Бұл жарықты бұзып, жеті түсте жарылады

Содан кейін жеті мың махаббатты ашады

Мен саған, Луиза, Луиза, беру үшін сақтадым