Время Мары - Butterfly Temple

Как во поле сеча, на небе пожары,

Земля во слезах тонет в громе ударов

На попранных землях, сжигая и руша,

Нечистою сталью кромсают нам души.

Вздохнув полной грудью проклятые стрелы,

Мечом разорвать ненавистное тело.

За добрую память, за гордое племя,

Согреется кровью спасенное семя

Вздохнув полной грудью проклятые стрелы,

Мечом разорвать ненавистное тело.

За милые земли, за мать и за сына,

Вцепиться в врага и навеки остынуть…

Напившись свободой и лютой обидой

В мареве кровном свет солнца увидеть

За добруб память, за гордое племя,

Согреется кровью спасенное семя

Плакали раны, полные воли,

Смертью текли родники

Воинов сердца, опаленные болью —

Жертвы проклятой руки

Воинам славу травы разносят — вечный сны

Стылую кровь их реки уносят светом луны

Полный печали огненный пепел, мердцем пронизана высь

Воина Дух в поле вечен и светел, крови его поклонись

Встанут живые, гордые Воины, за мертвых, за павших, уставших от бойни,

За сильную Духом бездонную чару, песнь одиночества — вечная Слава

Как во поле сеча, на небе пожары,

Земля во слезах тонет в громе ударов

На попранных землях, сжигая и руша,

Нечистою сталью кромсают нам души.

Вздохнув полной грудью проклятые стрелы,

Мечом разорвать ненавистное тело.

За милые земли, за мать и за сына,

Вцепиться в врага и навеки остынуть…

Егістегі қырғындай, Аспандағы оттай,

Соққылардың найзағайынан жер жасына батып барады

Табылған жерлерде, өртеп, қиратып,

Біздің жанымыз таза емес болатпен ұсақталған.

Қарғыс атқан жебелерді терең тыныстап,

Жек көретін денені жырту үшін қылыш.

Жақсы есте сақтау үшін, мақтаншақ тайпа үшін,

Сақталған тұқым қанмен жылытылады

Қарғыс атқан жебелерді терең тыныстап,

Жек көретін денені жырту үшін қылыш.

Қымбатты жер үшін, ана мен бала үшін,

Жауға жабысып, мәңгілік суыт...

Еркіндік пен қатты ренішпен мас

Қанның тұманында күн нұрын қараңыз

Мейірімді естелік үшін, мақтан тұтатын ру үшін,

Сақталған тұқым қанмен жылытылады

Ерікке толы жылау жаралары

Бұлақтар өліммен бірге ағып жатты

Ауырсынған жүрек жауынгерлері -

Қарғыс атқан қолдың құрбандары

Жауынгерлер шөптің даңқын таратады - мәңгілік арман

Олардың өзендерінің салқын қанын ай сәулесі алып кетеді

Қайғыға толы, отты күлге, Биіктікке балшық сіңген

Даладағы жауынгер рух мәңгілік және жарқын, оның қанына тағзым

Тірі, тәкаппар жауынгерлер өлілер үшін, құлағандар үшін, қырғыннан шаршағандар үшін,

Түбі жоқ сиқырдың артында, рух күшті, жалғыздық әні - мәңгілік Даңқ

Егістегі қырғындай, Аспандағы оттай,

Соққылардың найзағайынан жер жасына батып барады

Табылған жерлерде, өртеп, қиратып,

Біздің жанымыз таза емес болатпен ұсақталған.

Қарғыс атқан жебелерді терең тыныстап,

Жек көретін денені жырту үшін қылыш.

Қымбатты жер үшін, ана мен бала үшін,

Жауға жабысып, мәңгілік суыт...