Кровь выйдет из рек - Butterfly Temple

Кровь брызнет из вен,

Смерти нет!

— Сладостный плен

Заметают наши следы облака…

Полуночный свет согревает

Наши сердца в тишине!

Броситься тенью

Вслед за бессмертьем,

Перейти реку,

Почувствовав ветер,

Оставив позади лишь дым…

Отбросив прочь сомненья

Течёт кровь из вен багровея

Гуляет смерть

По туманным полям

Сидя в призрачном сне,

Крича в тишине…

Захлебнувшись в своей крови,

Глотая комья земли…

Обезумев сорвавшись на крик,

Предчувствуя сладкий

Безвременья миг…

Растворяясь в немой пустоте,

Отдаваясь слепой темноте…

Летя на крыльях ветра

По лунной колее

Отбросив полог звёзд

Туманом надышавшись

Забыв о солнце, свете,

Утренней заре

В безудержимой ночи

С бессмертьем обвенчавшись

Бескровно шепчет ночь

Звенящей немотой.

Серебряным дыханьем опьяняя

Холодной влажной негой

Обнимая мглой

Луной безмолвной

Серебряно сияя!

Кровь выйдет из рек

Смерти нет!

Слетаются вороны

Падаль на кровь

Выйдет из рек — страха нет!

Горит последний закат

Скоро…

Броситься тенью

Вслед за бессмертьем,

Перейти реку,

Почувствовав ветер,

Оставив позади лишь дым…

Отбросив прочь сомненья

Течёт кровь из вен багровея

Гуляет смерть

По туманным полям

Есть сладость в этом и покой

Сердца безумьем наполняя

Зовёт как ночью волчий вой!

Как свет луны в себя вбирая!

Венадан қан шығады

Өлім жоқ!

— Тәтті тұтқын

Бұлттар ізімізді жауып тұр...

Түн ортасы жарық жылытады

Біздің жүрегіміз тыныштықта!

көлеңке түсіру

Өлместіктің артынан,

Өзеннен өтіңіз

Желді сезіну

Артында тек түтін қалды...

Күмәнді алып тастау

Күлгін тамырлардан қан ағады

Жаяу өлім

Тұманды өрістер арқылы

Елес арманда отыру

Үнсіз айғайлап...

Қаныңа тұншығып,

Жер кесектерін жұтып қою...

Жынды жылап,

Тәтті күту

Уақытсыз сәт...

Мылқау қуысқа еріп,

Соқыр қараңғылыққа берілу...

Желдің қанатында ұшады

Ай жолының бойында

Жұлдыздардың шатырын лақтыру

Тұманмен тыныс алу

Күнді, жарықты ұмытып,

таңның атысы

Тоқтамас түнде

Өлмейтіндікпен үйленді

Түннің қансыз сыбырлары

Қоңырау үнсіздігі.

Күміс демі мастайды

Суық ылғалды бақыт

Тұманды құшақтап

Үнсіз ай

Жарқыраған күміс!

Қан өзендерден шығады

Өлім жоқ!

Қарғалар үйіріледі

Қанға боялған өлексе

Ол өзендерден шығады - қорқыныш жоқ!

Жанып тұрған соңғы күн

Жақында…

көлеңке түсіру

Өлместіктің артынан,

Өзеннен өтіңіз

Желді сезіну

Артында тек түтін қалды...

Күмәнді алып тастау

Күлгін тамырлардан қан ағады

Жаяу өлім

Тұманды өрістер арқылы

Бұл жерде тәттілік пен тыныштық бар

Жүректерді ессіздікке толтыру

Түнде қасқырдың ұлығанындай шақыру!

Айдың жарығына түскендей!