Ночью хладом, лунным светом - Butterfly Temple

По росе, по выжженой земле,

По воде Мара-смерть идёт ко мне

Слышали Ваны зов Богов, слышали Ваны стон ветров

Мёртвого города чёрная гарь, плачет над Русью птица-печаль

Летит низко над землёй, задевая крылом росу,

Песня её — в сердце стрела, в песне её — кровью слова:

«Где ж рассвет — солнца свет, солнца свет… Война…»

Ночью хладом, лунным светом

Ночь окутала травы росами

Зорями алыми небо ранено,

Звёздной россыпью ночь расколота.

Жжёт землю, косит смертью

Поступь Марина меж курганами

Гневны очи — Богиня грозная

Млеко звёздное над могилами

Ты — воин!

Вставай, рассвета сын

Зов сердца в твои руки меч вложил

За солнцем в путь по сырой траве

За землю, за Рось поклон тебе

Только кровь горит на полыни, лунные блики Древнего Имени,

Пали руны в нощи забвения, без упрёков, без сожаления,

Без укоров, без оправдания, тёмные звёзды — очи застывши,

Без надежд и без желания, жизнь земную свою позабывши…

Вкус победы манит хмелью, вздохом крика, болью в груди

Свежий ветер, шум деревьев волчьим воем, блеском в глазах

Кровь застыла… Память Павшим!

Взгляд Богини — к небу костры…

В танце кружит, души манит, в ночь уводит Мара-Смерть

Ты — воин!

Вставай, рассвета сын

Зов сердца в твои руки меч вложил

За солнцем в путь по сырой траве

За землю, за Рось поклон тебе

Ночью хладом, лунным светом

Ночь окутала травы росами

Зорями алыми небо ранено,

Звёздной россыпью ночь расколота.

Жжёт землю, косит смертью

Поступь Марина меж курганами

Гневны очи — Богиня грозная

Млеко звёздное над могилами

Вкус победы манит хмелью, вздохом крика, болью в груди

Свежий ветер, шум деревьев волчьим воем, блеском в глазах

Кровь застыла… Память Павшим!

Взгляд Богини — к небу костры…

В танце кружит, души манит, в ночь уводит Мара-Смерть

Шықпен, күйдірілген жермен,

Мара суында маған өлім келеді

Вандар құдайлардың шақыруын естіді, Вандар желдің ыңырсын естіді

Өлген қаланың қара шұңқыры, Ресейдің үстінен құс мұңы

Ол шыққа қанатымен тиіп, жерден төмен ұшады,

Оның әні – жүректегі жебе, әнінде – сөздің қаны:

«Таң қайда – күн нұры, күн сәулесі... Соғыс...».

Түнде суық, ай сәулесі

Түн шөпті шық басып қалды

Аспанды жаралаған қызыл таң,

Түнді жұлдыздардың шашырауы бөледі.

Жерді өртеп, өліммен шабады

Марина қорғандардың арасында жүреді

Ашулы көздер - құдай құдайы

Бейіттердің үстіндегі сүтті жұлдыздар

Сіз жауынгерсіз!

Тұр, таң баласы

Жүрек шақыруы қылышты қолыңа ұстатты

Ылғал шөп арқылы күннің соңынан жүріңіз

Жер үшін, Рос үшін саған тағзым

Жусанда тек қан күйеді, Көне есімнің ай нұры,

Руналар ұмытылған түндерде, сөгіссіз, өкінбестен құлады,

Айыпсыз, сылтаусыз, қара жұлдыздар - мұздаған көздері,

Үмітсіз және тілексіз, жердегі өміріңізді ұмыту ...

Жеңістің дәмі құлмақпен, айғаймен, кеудедегі ауырсынумен шақырады

Балғын жел, қасқырдың сайраған ағаштардың шуы, көздерінде нұр

Қан қатып қалды... Қаза болғандарды еске алу!

Богиняның көзқарасы - аспанға оттар ...

Айналып билейді, жандарды шақырады, Мара-Ажал түнге апарады

Сіз жауынгерсіз!

Тұр, таң баласы

Жүрек шақыруы қылышты қолыңа ұстатты

Ылғал шөп арқылы күннің соңынан жүріңіз

Жер үшін, Рос үшін саған тағзым

Түнде суық, ай сәулесі

Түн шөпті шық басып қалды

Аспанды жаралаған қызыл таң,

Түнді жұлдыздардың шашырауы бөледі.

Жерді өртеп, өліммен шабады

Марина қорғандардың арасында жүреді

Ашулы көздер - құдай құдайы

Бейіттердің үстіндегі сүтті жұлдыздар

Жеңістің дәмі құлмақпен, айғаймен, кеудедегі ауырсынумен шақырады

Балғын жел, қасқырдың сайраған ағаштардың шуы, көздерінде нұр

Қан қатып қалды... Қаза болғандарды еске алу!

Богиняның көзқарасы - аспанға оттар ...

Айналып билейді, жандарды шақырады, Мара-Ажал түнге апарады