Огнебога Семаргла жар - Butterfly Temple

Кровь за кровь в сетях трав,

туман ложится в ладонях прах.

взгляд насторожен, забыта спесь,

наши жизни, возможно, останутся здесь!

След простыл, рукоять тверда,

строй стальных волков разорвёт врага.

блеск в глазах, кровь стучит в висках,

вторит эхом гром по лесам раскат.

Соль обид разрывае грудь,

но тверда рука, расчищая путь.

Слёзы ран гордо красят стяг,

волчий блеск в глазах, уничтожен враг!

Рёв, скрежет стали, крики и боль,

всё как в тумане, ест глаза соль.

Боги устали жизней рвать нить,

жаднаю сталью кровь врага пить!

Тризны костры на курганах горят,

реет стяг, слёзы горят, жгут глаза,

буйны головы спят.

Огнебога Семаргла жар унесёт

вед огонь, строй небесных полков

пополнит огонь…

Тризны костры на курганах горят,

реет стяг, слёзы горят, жгут глаза,

буйны головы спят.

Огнебога Семаргла жар унесёт

вед огонь, строй небесных полков

пополнит огонь…

Рёв, скрежет стали, крики и боль,

всё как в тумане, ест глаза соль.

Кровь за кровь в сетях трав,

туман ложится в ладонях прах.

взгляд насторожен, забыта спесь,

наши жизни, возможно, останутся здесь!

След простыл, рукоять тверда,

строй стальных волков разорвёт врага.

блеск в глазах, кровь стучит в висках,

вторит эхом гром по лесам раскат.

Шөптердің торындағы қан үшін қан,

шаң алақанына тұман түседі.

түрі сақтық, менмендік ұмытылады,

біздің өміріміз осында қалуы мүмкін!

Соқпақ суық, тұтқасы берік,

болат қасқырлардың пайда болуы жауды ыдыратады.

көздің жарқырауы, ғибадатханалардағы қанның ағуы,

найзағай ормандар арқылы жаңғырық.

Кектің тұзы кеудені жаралайды,

бірақ берік қол жолды ашады.

Жаралардың көз жасы туды мақтанышпен бояйды,

қасқыр көзге жарқырап, жау жойылды!

Айқай, болат сықырлау, айқай мен ауырсыну,

бәрі тұмандағыдай, тұз көзді жейді.

Өмірдің жібін үзуден құдайлар шаршады,

жаудың қанын ішуге сараң болат!

Тризный оттары үйінділерде жанып жатыр,

баннер ұшады, көз жас жанады,

жабайы бастар ұйықтайды.

От құдайы Семаргл жылуды алып кетеді

отты, көктегі полктердің қалыптасуын басқарды

отты толтыр...

Тризный оттары үйінділерде жанып жатыр,

баннер ұшады, көз жас жанады,

жабайы бастар ұйықтайды.

От құдайы Семаргл жылуды алып кетеді

отты, көктегі полктердің қалыптасуын басқарды

отты толтыр...

Айқай, болат сықырлау, айқай мен ауырсыну,

бәрі тұмандағыдай, тұз көзді жейді.

Шөптердің торындағы қан үшін қан,

шаң алақанына тұман түседі.

түрі сақтық, менмендік ұмытылады,

біздің өміріміз осында қалуы мүмкін!

Соқпақ суық, тұтқасы берік,

болат қасқырлардың пайда болуы жауды ыдыратады.

көздің жарқырауы, ғибадатханалардағы қанның ағуы,

найзағай ормандар арқылы жаңғырық.